Chapter 8:Hospital

8 1 0
                                    

"Helsey" tahimik ang pag kakatawag nya sa akin pero may bahid ng ma-autoridad.

Dahan-dahan akong lumingon sa kanya.Kitang kita ko ang pag-kunot ng noo nya.



"K-kuya..." Syang na i-usal ko.



"Anong ginagawa mo dito?... Akala ko ba bibili ka lang ng dog food para ka'y sunshine?" Kalmado ang pag tatanong nya.Pero alam ko na galit sya.


Hinihinaan nya lang din ang salita nya dahil may mga taong makakakita sa amin.


"Kuya... A-ano kasi...Dinalaw talaga kita"
Palusot ko pa.



"Ha!" Singhal nya pa na akala mo eh namangha pa."Dinalaw mo ako?.Pero ang sabi mo kay patient Marcos eh... Pinapunta daw kita?"sarkastikong tanong nya


"K-kuya sabi kasi sa'akin ng nurse desk sa baba.Nandoon ka da'w sa room ng lalaking yun." Sagot ko na nilingon pa ang kwarto ni kupal.


"Hindi nag sasabi ng schedule ang 'nurse desk' sa isang normal lamang" pag didiin nya pa.


"P-pero k-kuya... Kilala nila ako na kapatid mo"


"No" pagtatapos nya sa usapan.


"Kuya..." Habol ko pa dito ng bumalik sya sa kwarto ni kupal.


Napapasok pa ako doon ng wala sa oras.


"Kuya..." Mahinang singhal ko pa.

"Leave.. Nag t-trabaho ako...Wag mo akong guluhin dito Ms.Peters" anya na ikinagulat ko pa.


Ganyan talaga sya kapag nasa trabaho.Kailangan ay focus sya at kinakalimutan nyang mag-kapatid kayo.


"Okay... 'Doc Raffy'..." Pagdidiin ko pa.



"Tss" alam ko kung kanino galing yun kaya binalingan ko sya ng tingin..Masamang tingin...At masang tingin din pala ang iginawad nya sa'akin


Walang paa-paalam akong umalis sa kwarto na yun.Pero hindi ako umalis sa hospital at nanatili sa kotse kasama ng alaga ko.

Iniintay kong mag 12:00 para alam kong break ni kuya..At doon lang akong pwedeng bumalik sa room ng kupal.

'Hindi ko pa natatanong ang lagay nya'

"Hayysss..." Pabuntong hiningang anya ko.


"Rooo..." Malungkot na tugon naman sa'akin ni sunshine.

"Ayan!!!" Napalakas yata ang pag-kasigaw ko.Tiningnan ko ang cellphone ko para tingnan ang oras at tama nga ang narinig kong bell mula sa tapat ng hospital.

'It's 12:00 naaaaa!!!"

"Bye sunshine..." Paalam ko pa sa alaga kona busy sa paglalaro sa backseat.

Tumungo na akong 3rd floor.Hinanap pa ng mata ko ang room nya.Huminga muna ako ng malalim bago buksan yun.


'Nangwalang katok-katok!!!!'


"H-hi" mahinang tawag pansin ko sa kanya.

Nilingon nya ako mula sa pag kakatutok ng atensyon nya sa tv.At 'himala' dahil mukang maamo ang itsura nya ngayon.Hindi na mababahiran ng inis ang mga mata nya.Tuwing titingin sa'akin.

Poseidon's Last WishesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon