( A/N--bu kısa bir bölüm olacak)
JiminEvimin ön kapısına doğru yürüdüm ve ebeveyinime hoşçakal söyledim.
"Okulda iyi vakit geçir, Jiminnie" annem dedi, dışarı çıkmadan önce alnımı öptü.
"Güle-güle!"
Ben evden çıktım ve Taehyung'un da çıktığını gördüm. Bahçesinin yanına koştum, böylece okula yürüyebiliriz.
"Hey, Taehyung!" Ben ona gülümsedim ve dedim. Bana bakıyor.
"Ne istiyorsun?" Sordu, sesinde kaba bir tonla. "Beni yalnız bırakabilir misin?"
"Sadece arkadaş olmak istiyorum," gülümsemeden önce bir dakika çatık kaşlarla durdum. "Gecen nasıldı?"
"İyiydi. Şimdi beni rahat bırakabilir misin?"
"Neden bu kadar kaba davranıyorsun?" şaka yapıyorum, "Yeterince uyuyabildin mi?"
"Sağır mısın? Ne dediğimi anlamıyor musun?" Daha hızlı yürümeye başladı. O benden daha uzun, bacaklarım kaybetti, bu yüzden onu yakalamak için koşu yapmalıyım. "Beni. Yalnız. Bırak."
Hızını yavaşlatırken kaşlarını çattı ve yanında sessizce yürüdüm. Onu çok kızdırmak istemedim yoksa benimle arkadaş olmak istemez.
Okula gittik ve onun arkasından sınıfımıza kadar takip ettim. Oturuyoruz ve aslında Taehyung'a dikkat ediyorum.
Taehyung'u mola başlarken sınıftan takip ettim ve sınıfımızın karşıt yolu olan bir salonda yürümeye başlamadan önce onunla konuşmak üzereydim.
Zil çalar ve şimdi sınıfa dönersek geç kalacağımızı biliyorum. Bu noktada da sınıfı atlayabiliriz.
------------------------
☆ Bu hikaye çeviridir ☆
Beğenip, yorum yaparsanız seviniriim)))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Daybreak Vmin 《K.th+P.Jm》
RomanceSabah ışığının ilk göründüğü saat... Dikkat: ♡Şiddet 💫Bu hikaye çeviridir💫