Ve aşk, tenezzül etmediğim birinin gözlerinde kaldı...
Kapının çalmasıyla irkildim. Tanrı aşkına bir günde yaşadıklarım ne böyle? Eğer olanları jisoo ablam öğrenirse beni kesinlikle öldürür. Tam ayağa kalkıp kapıyı açacaktım ki junkook bileğimden tutup;
JK: Soo min dur! SM: Ne var?kapıyı açmaya gidiyorum. JK: Kapıdaki adamlar muhtemelen beni soracaklar. Onlara burda olmadığımı söyle.
Dedi ve tuttuğu elimi öpüp bıraktı.
SM: Tamam o zamn yukarı geçip saklan. JK: Peki.
Jungkook'un saklandığından emin olduktan sonra kapıyı açmaya gittim. Derin bir nefes alıp kapıyı açtım. Elleri silahlı iri yarı adamları görünce korkmaya başladım. Offf allahım ne zaman bitecek bu işkence!!! (Mafya= MF)
SM: Buyrun efendim kime bakmıştınız? MF: Birine baktığımız nerden biliyorsun? SM: Evde ablamla yaşıyorum ve sizin gibi insanlarla işimiz olmaz! MF: Bak güzelim korktuğunu biliyoruz ama buralarda jungkook adında birini gördün mü? SM: Hayır neden mafya mı? Yoksa organ mafyası mı? Ne alıp veremediğiniz var bu adamla? Size bişey mi yaptı? Polisten filan mı kaçıyor?
O kadar hızlı konuştum ki nefes nefese kaldım.
MF: Bi sakin ol. Seni ilgilendirmez. Neyse evine bakabilir miyiz? SM: Ne münasebet!! Sizi polise şikayet ederim. Gecenin bu saatinde genç ve güzel bir kızın evine zorla girmenin ne kadar ağır bir suç olduğunu tartışmayalım bence! MF: İyi be anladık al bu kartı. SM: Ne için? MF: Kartın üstünde numaram yazıyor eğer şüphelendiğin biri olursa hemen ara. SM: Tamam. MF: İyi geceler. SM: Size de.
Kapıyı yavaşça kapatıp koltuğun üzerindeki telefonumu almaya koştum. Kesinlikle polisi aramalıydım. O kadar çok korkuyorum ki. Polisi aramak aklıma bile gelmemiş! Ahh hemen arayayım. ( polis merkezi= PM )
PM: Buyrun? SM: İyi günler. AA şey.. efendim evimde-
Dıtt dıttt dıt ve bom telefon yanarak patladı.
SM: NE YAPTIĞINI SANIYORSUN SEN!!!! JK: Hiiçç sadece telefonunu şömineye attım. SM: BÖYLE BİŞEYE HAKKIN YOK SENİN TAMAM MI!!? JK: Bağırmayı KES. Hem sen beni mi ihbar edecektin haa. SM: BAĞIRMAYI KESMİYORUM VE EVET İHBAR EDECEKTİM SENİ! JK: İyi artık edemezsin. SM: (ağlayarak)YA artık git evimden. Bi günden yaşadıklarım çok ağır. Hem neden buraya geldin git başka yere. K-korkuyorum. JK: Korkma yanında ben varım. SM: Ya sen kimsin ki! Yanımdaymış mış. Yanımda olmasan hiç korkmazdım bence direk git sen. JK: İyi bende zaten gidecektim. Al bunu. SM: Bu ne? JK: Eğer başına küçücük bişey bile gelse beni ara tamam mı? SM: Ama telef- JK: Yarın yenisini göndereceğim. SM: Tamam.
Kapıya doğru ilerledi ve arkasına dönüp;
JK: Şimdilik hoşçakal...şimdilik.
Evet minnoşlarımm. Bi bölümün daha sonu umarımbeğenirsiniz. Bol bol yorumyapıp oy verin lütfen. Sizleri seviyorum^^
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
