Normalde okulda hic karsilasmadigim cocuk dunden sonra surekli karsima cikmaya basladi.Gitgide alismaya basladim her tenefus gormek istiyordum onu.Bakisiyomuyduk evet ama bana siradan insana bakar gibi bakiyodu benim ona baktigim gibi degildi bakislari.Bu duruma hem seviniyodum hem de uzuluyordum.Bi yanim aman yani sana bakiyo daha ne istiyosun derken diger yanimda bakiyo ama bos bakiyo diyodu ay delirdim galiba.Derste ,evde ,disarda surekli onu dusunmeye baslamistim.Sonum ne olucak gercekten cok merak ediyorum.Yine bi okul gunu evden ciktim durakta eceyi bekliyordum.Otobuse bindik binmesine de yine okula gec kaldik.Tenefuste koridora ciktik herzamanki yerimize gittik gelen gidene bakiyoruz. Bu sefer az kiside degiliz baya sinifin yarisi ciktik.Dedikodu filan yapmaya basladik(biz kizlarin vazgecilmezi) o makyaj okula fazla degilmi giydigi seye bak iyyy sanki kendimiz victoria secret melekleriyiz :) Her neyse benimki yine merdivenlerden asagi iniyodu ki bizim kizlar oksurerek boyle sacma sacma hareketler yaparak "mehmetcan kanka bak mehmetcan" falan demeye basladilar ama oyle boyle degil bir tanesi derken kusuyodu resmen "sanki ben karsimdakini gormuyorum ya sabir ya" hepsi öksürüyo bi ben kaldim. Mehmet bizim tarafa dogru bakti uzun sure anlamaya calisiyodu heralde olanlari.Acayip rezil oldum cok komik duruma dustum o an. Ama olsun beni fark etti sonuctaa
