YENİ İŞ

118 7 2
                                    

  En son Deniz beni eve bıraktı:
_Sayende güzel vakit geçirdim teşekkürler
_Asıl ben sana teşekkür ederim Deniz kahvaltı felan çok güzeldi.
_Bir gün tekrar yapalım.
_Tabi.
Ufacık bir tebessüm vardı yüzümde. En sonunda kendimi koltuğa attım. Ve rahatımı bozan pis ses telefon!!!
_Alo?
_Merhaba Açelya hanımla mı görüşyorum?
_E-evet benim buyrun?
_İş talebiniz kabul edilmiştir. Yarın sabah saat 7 de başlayabilirsiniz.
_Teşekkürler.
   Kısa bir şoktan sonra  saçma saçma hareketler yapmaya başladım. Koltukların üstünde  zıplamaya başladım en sonunda durduğumda kapı da duran Toprak, Burak ve Deniz i gördüm!?!?!!
_şey işe alınmışım b-b-en onu şey yapıyodum.
En sonunda koşarak odama gittim. Kapıyı kilitledim ben resmen rezil oldum. Off napcam ben şimdi?
_Açelya ?
Eyvah bu Deniz! Napcam ben şimdi.
_Açelya oradan biliyorum. Ve utanmana gerek yok. Hem öyle çok tatlıydın!
_Ya sen benimle dalga geçmeyi bırak da işine git.
_Sen olmadan gitmem.
_Pffff
Bütün nefesimi dışarı verdim.
_Eğer kapıyı açmazsan kırıcam.
_Bana Toprak ı çağır! Ve git.
_Toprakla Burak gitti başbaşayız.
Onu şu an güldüğünü anlayabiliyordum. Offf. Yavaşça ilerledim ve kapıyı açtım. Kapıda dikilmiş  bana sırıtarak bakıyordu.
_Ama biz şirkette resmi kıyafetler isteriz hadi alışverişe!
_Nee! Hayır ben Toprakla giderim sen zahmet etme.
_Merak etme zevkim iyidir.
_Ne kadar  Hayır desem yine de gidiceğiz değil mi?
_Vay be beni çok iyi tanımışsın.
Sonunda dil çıkardım ve oflayarak önden ilerledim.Bir süre sessiz ilerliyoduk.Araba da ki sessizliği  o bozmuştu.
_Baksana Açelya sen iyi kıvırıyormuşsun bir gün senle Toprak bize dans gösterisi yapın.
Ve resmen anırmaya başladı.
_Ben bu konuyu kapattığımızı düşnüyordum.
_Tamam söz gülmicem.
Ve yine anırmaya  başladı.

Ardından bü yük bir avm nin önünde durduk .Ben kendimi kız gibi hissedemedim bir anda. Elimi elbiselerle doldurmuştu.
_Bunların hepsini alacak kadar para getirmedim yanıma !!!
Beni duymamazlıktan geldi ve bir süre sonra yeni duymuş gibi cevap verdi.
_Sorun yok bendensin.
_Olmaz ben başkasının parasıyla alışveriş yapmam.
_Sen de akşam yemek ısmarlarsın zaten kurt gibi açım.
Hiç bir şey diyemedim. En son kasaya geldi ve bana hepsini aldı. Para sıçıyor heralde anlamadım ki. Her neyse umrumda değil sonuçta giden benim param değil. Sonra lüks bir lokantanın önünde de durduk.
_ Madem akşam yemeği benden benim istediğim yere gidicez .
_ Peki söyle adını.
Arabadan indim ve şaşkın şaşkın bana baktı. Onun kapısına doğru gittim. Kapıyı yavaşça açtım ve bence çok büyük bir iş başarıyordum o surat ifadesini gören herkes gülebilir iddiaya girebilirim.
_N'oluyor Açelya?
_Arabayı ben sürücem. Kalk.
_ Ama..
_Ehliyetim var merak etme.
Yavaşça yerinden kalktı. Gözlerimin içine bakıyordu. Ne yani araba kullanamaz mıyım? Her neyse zevkten dört köşe olduğumu belirten bir gülümsemeyle arabaya bindim. Arabayı sürdüğüm de korktuğunu anlayabiliyordum. Ben de böyle duramam ve geldiğimiz yere az kalınca:
_ Deniiiiz.
_Ne ne oldu çarpıyomuyuz? Ya ben sürseydim ölür müydün? Ne güzel gidiyorduk niye bozuyorsun!!!!
Ve hayatım da ilk kez duyduğum küfürleri sayıyordu.
_ Ya arabayı durduramıyorum yardım et!!!!
_ Ya biliyordum ölcez hepimiz geberip gitcez.Dünya yok olcak Allahım. Yarabbim bütün günahlarımı affet sen şunu bir atlatalım valla namaz kılcam.
Geldiğimizde arabayı park ettim ve gülme krizine girdim.Bana tip tip baktı ve olayı yeni anlamış gibi küfürler savuruyordu etrafa. İçeri girdiğimizde hala gülüyordum. Pardon anırıyordum.
_Açelya tamam ya herkes bize bakıyor.
Tam susmuştum ki ona bakınca tekrar başladım anırmaya.
_Tamam ama yemin ettin namaza başlıcaksın imana geldin resmen.He bu arada o yüz ifaden çok komikti.
_Her neyse nereye geldik biz?
_Ben senin götürdüğün yerleri pek beğenmem yani yanlış anlama zenginlerin gittiği yerler felan en sevdiğim aile lokantasına getirdim seni.
_Gerçekten de güzelmiş.
_Evet öyle.
Sessizce yemekleri yedik çok sıcak bir ortamdı. Huzur dolu. Hem o zengin yerlerdeki gibi kendinden emin havalı insanlar yoktu. İşte asıl insan buradaydı. Tabi bu benim düşüncem.
_Deniz.
_ Hm ????
Yemeklerine dalmış. Resmen gıtlıktan çıkmış.
_Ben çok yoruldum.
_Yemek yedikten hemen sonra eve gideriz merak etme.
_ Tamam.
Aslında eve gitmek istemiyordum ama napalım başka çare yok.Karşımda gıtlıktan çıkmış biri olunca insanın da yiyesi geliyordu. Bu sefer ben de daldım yemeğe.
Yemekler bittikten sonra sessizce oturduk. Çaylarımızı içtikten sonra arabaya bindik. Bu süre boyunca hiç konuşmadık. Eve geldiğimizde o kadar çok yorulmuştum ki. Zaten çok geç olmuştu. İçeri girdiğimizde Toprakla Burak başbaşa film izliyorlardı.
Odama gidip paketleri bıraktıktan sonra salona gittim. Hepsi yayılmış sohbet ediyorlardı. Ben de bir yere geçtim. Toprak bana pis pis bakıyordu. En sonunda: _Toprak gelsene sen çay yapalım kurabiye var değil mi?
_Var var!
Yerimizden kalktık ve mutfağa gittik. Toprak hemen lafa atladı:
_Eee anlat bakalım ne yaptınız ?
_Alışverişe gittik altı üstü.
_Bir alışveriş bu kadar uzun zaman olmaz.
_Tamam sonra da lokantaya gittik.
_Woow ne romantik ama!!!
_Bunları sonra konuşsak.
_Senle de hiç bir şey konuşulmuyor ya !
İçeriye geçtik.Ve kurabiye felan yemeye başladık.Yarın için çok heyecanlıydım.Çok yorgunum ama eminim ki yatağa girdiğimde uyuyamayacağım. Denizle aldıklarımıza baktım da hiç bana göre değil.Her neyse zaten sadece işte giycem sorun yok. Yatağıma girdim ve bir o yana bir bu yana dönüp duruyordum.En sonunda göz kapaklarım yavaşça aşağı indi.


 

    SELAM BİLİYORUM ÇOK KISA OLDU AMA   BU KADAR YAZABİLDİM KUSURA BAKMAYIN DERSLERDEN FIRSAT BULAMIYORUM.

tesadüfHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin