SADECE ACI

BEKLİYOSUN AMA GELMİCEK...

İnsan bu şekilde yazınca rahatlıyacağını düşünüyor ve kağıt kaleme sarılıyor. Yazıyo yazıyo... İçindek sebepsiz fırtınaları dindirmeye çalışıyor. Aklında kalbinde dilinde sadece bi kişi yatıyo aslında. Sadece onu düşünüyosun. Onun düşüyle yatıp onun düşüyle kalkıyosun. Ama bunu kimseye söyleyemiyosun. Kalbinin en derin yerlerine görmüyosun. Gömüyosun gömmesine ama aklında fikrinde zihninde sadece o oluyo. Sana onunla alakalı düşler kurmak o kadar huzur veriyo ki her dakika her saniye onu duşünesin geliyo. Düşünüyosun da. O seni düşünmüyo ama. En acısi da bu işte. Sen onu kalbinde uyuturken onun seni kalbinden kovması. Düşünüyosun diyosun belki yarın... Belki yarın o da beni sever. Ama o beklediğimiz yarın hiçbir zaman gelmeyecek. Bunun farkındasın ama gerçekleri görmemezlikten gelmek istiyosun. Seni de ayakta tutan şey o, kalbindeki ekmek kırıntısından küçük olan umut oluyo. Her kötü şeyden sonra diyosun ama belki... Kafanda mükemmel seneryolar oluşturuyosun ve bi bakıyosun tekrar onunla tekrar düşler dünyasında tekrar el ele... Gerçekler sert pençesiyle seni gerçek dünyaya çektiğinde zoruna gidiyo. Gözlerin doluyo, kalbine sancılar giriyo. Hıçkıra hıçkıra aglayasin geliyo. Keşke diyosun, keşke daha iyi olsaydım. Keşke daha güzel olsaydım. Birden seven masum kişiden mutsuz, güçsüz müebbete esir bi suçluya dönüşüyosun. Aslında en masum olan sensin ama bı şeyler olmayınca kendini suçluyosun. Sonra arkadaşların geliyo iyi misin diyolar, uykusuz musun diyolar. Kalbinin derinlerinden bi ses sevgiye muhtacım diyo. Bana yardım edin diyo. Aslında bu kelimeler gözlerinden dahi anlaşabilirken sanki bütün insanlar seni anlamamak için diretiyorlarmış gibi geliyo. Sonra kendi kendine kararlar alıyosun. Bi daha üzülmicem ağlamicam gibisinden tabii ki de bu kurallar saniyelik geçerli oluyo. Bi anda o güzel gülüşü, gözleri gözünün önünde beliriveriyo. Bu durumu birileriyle paylaşmak istiyosun ama kağıt kalemden başka hiçbirinin seni bu şekilde dinlemeyeceğinı biliyosun. Kapanıyosun odana ve aklından, kalbinden geçenleri yazıyosun. Satırlar, sayfalar dolup gidiyo. Tabii ki zaman ve sevgin de akıp gidiyo. Bu şekilde bir yere varamayacağını anlıyosun ve ondan vazgeçmeyi düşünüyosun. Kendi kendine o seni düşünecek kadar hatirlamiyo bile. Senin onu kalbine aklına mühürlemen adaletsizlikten başka bir şey değil diyosun. Paronayağa bağlıyosun. Günler bu şekilde akıp gidiyo. Aynı zamanda seni ayakta tutan umudun da...
Devamı gelecek
BİZİM GÜNEŞİMİZ BATIYO AMA YARIN Bİ DAHA DOĞACAK. BELKİ DE HİÇ OLMADIĞI KADAR AYDINLATACAK BİZİ. BU DURUMDA BANA SADECE BEKLEMEK DÜŞÜYO. YARINI BEKLİYORUM SEVDİĞİM...