Bu şiiri kahve gözlerinin içinde engin çöl kumu taşıyan herkese ithaf ediyorum.Kahve gözlüler;şunu bilin ki özel olmak için yeşil,mavi veya ela gözlü, olmak gerekmez.Bence de en özel göz,çöl kumu renginde gözlerdir.Tabii diğer gözler kötüdür demiyorum,onlarda güzeldir.
Hiç bilemezsin;gözlerindeki çölde yaşamayı,koşmayı
Her gün dalmayı kumların içine,bedenini yakmayı
Hayali seraplarda kürek çekmeyi,balık tutmayı
Nasıl biliyor musun,çöllerinin hakimi olmayı?
Hiç bilemezsin ki,kızıl çöllerde beyaz kar aramayı
Haberin yokken bile,hayatının vuslatına varmayı
Hasarlı kalbine,umursamadan,çöl kumu atmayı
Nasıl biliyor musun,çölde son günlerini saymayı?
Hiç bilemezsin,zehirli çöl yılanlarına sarılmayı
Hasırlı çöl develerini,kurtarıcın saymayı
Hiç düşünmeden sıcağı,kızıl kumlara yatmayı
Nasıl biliyor musun,çöllerinin bedevisi olmayı.
Hiç bilemezsin ki,vahanın gerçeğine inanmayı
Her gün ,umursamadan,dikenli kaktüslere sarılmayı
Hayali yağmurların altında,ruhunu arındırmayı
Nasıl biliyor musun,çöllerinin tepesinde koşmayı
Hiç bilemezsin ki,çöl tilkilerinin altına sığınmayı
Hatıralarını,çölün kızgın güneşinde,hunharca yakmayı
Her bakışta o çöllerine,kızgın kumları kucaklamayı
Nasıl biliyor musun,çöllerinin mezarında yatmayı
...
Devamını yazacağım.Umarım şiirimi beğenmişsinizdir. Kendimin yazdığını da unutmayalım...
Tavsiye=Kahverengi gözlü sevgiliniz varsa eğer,bu şiiri ona okuyabilirsiniz.''Ben yazdım.''da diyebilirsiniz.
Lütfen bu şiire daha çok kişi okusun,çöllerde bedevi olsun benim gibi.
