က်ြန္ေတာ္မာနမင္းသားေလးရဲ႕သူ(complete) ကျွန်တော်မာနမင်းသားလေးရဲ့သူ(complete)

အပိုင္း(၂၁)ေနာက္မဆုတ္နိုင္အပိုင်း(၂၁)နောက်မဆုတ်နိုင်

yiboေက်ာင္းကိုေရာက္ေတာ့ေကာင္ေလးကိုမေတြ႕။စာသင္ခန္းထဲမွာလဲမရွိ။အျပင္မွာလိုက္ရွာဖို႕လုပ္ေနတုန္းဖုန္းကိုႀကည့္ကာေလ်ွာက္လာတဲ႕သူ႕အသက္ေလးကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။yiboျမန္ျမန္ေျပးသြားလိုက္ျပီးxiaozhanကိုယ္ေလးကိုတင္းက်ပ္စြာဖက္ထားလိုက္သည္။
''ေနပါဦးကိုကိုwang လြတ္ပါဦးဘာျဖစ္လာတာလဲ က်ြန္ေတာ္အသက္ရႈက်ပ္ေနျပီ''
yiboအဲ႕ေတာ့မွဖက္ထားတာကိုဖယ္ေပးလိုက္သည္။

''ကိုယ္မင္းကိုမေတြ႕ေတာ့ဘယ္ေလာက္စိ္တ္ပူသြားလဲသိရဲ႕လား''
''ကေလးမွမဟုတ္တာကိုကိုwangကလဲစိတ္ပူမေနနဲ႕ေနာ္''
yiboစကားေျပာတိုင္းလႈပ္သြားတဲ႕ပါးမို႕ရဲေလးကိုအသည္းယားစြာေမႊးႀကဴ မိျပန္သည္။
''ရႊတ္…ေမႊးေနတာပဲေနာ္ခုမွအေမာေျပသြားေတာ့တယ္''
xiaozhanကေတာ့ပါးေလးကိုကိုင္ကာအရွက္သည္းေနပါေတာ့တယ္။
''ကိုကိုwangေနာ္မဆိုးနဲ႕''

''ေဟာဗ်ာဘာလုပ္လို႕လဲကိုယ့္ခ်စ္သူဆီကအေမာေျပေဆးေတာင္းတာေလ''
xiaozhanနႈတ္ခမ္းေလးဆူလိုက္ရင္း
''ေတာ္ျပီအိမ္ျပန္မယ္လိုက္ပို႕ေတာ့''
''ခ်စ္သူရဲ႕အမိန္႕ေတာ္အတိုင္းပါဗ်''
xiaozhanလက္ေလးကိုyiboဆုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ရင္ထဲတစ္သိမ့္သိမ့္ျဖင့္ႀကည္ႏူးမိသည္။ေႀသာ္…ခ်စ္ရသူရဲ႕လက္ေလးကိုကိုင္ျပီးလမ္းေလ်ွာက္ရတာျမတ္နိုးျခင္းအနုပညာတစ္မ်ိဳးေလလား။မင္းနဲ႕ပတ္သက္ရင္မင္းရဲ႕ေျခဖဝါးေတာ္မွာကပ္ျငိနိုင္မယ့္ေျခမႈန္႕ေလးကအစသဝန္တိုခ်င္တယ္ခ်စ္ရသူ။

yiboကားေမာင္းေနရင္းအသံမႀကားေတာ့လိုလွည့္ႀကည့္လိုက္ေတာ့သူ႕အသက္ကအိပ္ေပ်ာ္ေနျပီ။ဒီေန႕ေတာ့ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေကာင္ေလးကိုအိမ္ျပန္မလြတ္ခ်င္။yiboစံအိမ္သို႕သာေမာင္းခဲ႕ေတာ့သည္။စံအိမ္ေရာက္တဲ႕အထိအိပ္ပုတ္ေလးကမနိုးေသး။
''သခင္ေလးျပန္…''
yiboတိုးတိုးဟုပါးစပ္ကေနအန္တီchenကိုေျပာျပီးရင္ခြင္ထဲကေကာင္ေလးကိုျပလိုက္သည္။အန္တီchenကအလိုက္တသိပင္ထြက္သြားေတာ့သည္။

yiboအိပ္ေနေသာေကာင္ေလးကိုကုတင္ေပၚသို႕ညင္သာစြာခ်ေပးလိုက္သည္။အင္းအဲဟုသာအသံထြက္လာသည္။လူကေတာ့မနိုးပါ။ခ်စ္ဖို႕မတရားေတြေကာင္းေနေတာ့yiboနဖူးျပင္ေလးအားအနမ္းေလးတစ္ပြင့္ေျခြျပီးေအာက္ထပ္သို႕ျပန္ဆင္းလာခဲ႕သည္။အသက္ေလးနိုးလာရင္စားဖို႕ျပင္ဆင္ထားလိုက္ဦးမယ္။
''သခင္ေလးဘာလုပ္ေနတာလဲတစ္ခုခုလိုရင္ေျပာတာမဟုတ္ဘူးကြယ္အန္တီလုပ္ေပးမွာေပါ့''