บนยอดตึกที่สูงและมืดมิดได้มีชายหนุ่มผิวขาว สวมกางเกงขายาวและเสื้อยืดสีดำ เล็บนิ้วเป็นสีดำ เรือนผมเป็นสีขาวราวกับหิมะที่กำลังโปรยปรายในยามค่ำคืน เขาสวมผ้าปิดตาสีดำที่ปิดตาข้างซ้าย เพื่อปกปิดตัวตนจากนักล่าบางชนิดที่โหยหิวในยามค่ำคืนเหมือนกับเขา และปกปิดให้กับสิ่งมีชีวิตบางสิ่งที่พดุงความยุติธรรม แต่สิ่งเหล่านี้ก็เป็นได้แค่ทางผ่านสำหรับเขา
เขากำลังมองดูเหยื่อตัวน้อยๆที่ไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังถูกนักล่าอย่างเขากิน ในสายตาของเขาเย็นชานิ่งเรียบราวกับเปลวไฟที่พร้อมจะรุกโชนได้เมื่อไหร่ก็ได้ เหยื่อตัวน้อยๆของเขาเริ่มเดินเข้าไปในซอกมุมตึกซึ่งเป็นทางผ่านของเหยื่อตัวนั้นแต่เหยื่อนั้นไม่รู้เลยว่านั่นมันเป็นไปตามแผนของสิ่งมีชีวิตผู้เป็นนักล่า นักล่าค่อยๆเดินตามเหยื่อของเขาไปเรื่อยๆเหมือนกับกวางน้อยที่กำลังจะถูกราชสีห์กิน ทัดใดนั้นเอง
มับ!
นักล่าได้ขมับเหยื่อของเขาอย่างเงียบๆเพื่อไม่ให้สิ่งมีชีวิตจำพวกนักล่าเหมือนกับเขารู้ตัว เขาเคี้ยวเนื้อของเหยื่ออย่างช้าๆ เขากินด้วยท่าทางที่อร่อยจนถ้ามีใครรอบๆเห็นคงอยากกินเหมือนเขาด้วย เขาเช็ดเลือดที่เปื้อนตัวเขาให้สะอาด และอยู่ๆสิ่งมีชีวิตที่เหมือนกับเขาปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าเขา ดูเหมือนเหยื่อที่เขากินไปก็เป็นเหยื่อของนักล่าตัวนั้น และการต่อสู้กำลังจะเกิดขึ้น
เขาขมวดคิ้วและคิดพรางถอนหายใจว่า 'เจอปัญหายุ่งยากอีกแล้วสินะ'
นักล่าที่เหมือนกับเขาใช้อูคาคุแทงเข้าไปที่ร่างกายของเขาและใช้อูคาคุดึงแขนของเขาออกมา เขาขมวดคิ้วแขนของเขาค่อยๆงอกกลับมาใหม่และร่างกายของเขาค่อยๆฟื้นตัวกลับมาได้อย่างรวดเร็ว และแล้วเขาก็ตื่นขึ้นพลังที่แข็งเกร็ง