Funny lang si Juan

Kilalanin si Juan

Alam mo yung, feeling na pinanganak kang maganda at gwapo, tapos may magandang buhay, tapos mabait ang pamilya at madaming kaibigan. Alam mo yun? shempre alam mo, pero ako hindi, pananganak lang kasi ako, yun lang, pinanganak lng ako sa mundong ito. Ang saya noh!?

John nga pala, nakatira sa isang barangay sa lungsod ng General Santos City.  Laking probinsya ako, ay sori mali yung sinabi kung "lumaki ako" kasi never akong lumaki. Alam mo yung lahat nalang ng pangit na katangian ng isang tao ay nasa akin na (Ay grabe ang self pitty sa sarili ghorl?). Bat ganun? is bery so unfair! yung pandak kana, nog2 kapa at higit sa lahat laki sa hirap (familiar?). So ayun nga, nakatira ako sa GenSan (Paulit-ulit?) at nag aaral ako sa isang State Univerity  sa GenSan. Kumukuwa ako ng kursong Accounting or Accountancy. Oopps... don't say that! di ako magaling sa math. Magaling lng akong dumiskarti but never sa math. Well, sa accounting kasi, kahit na puro numbers ang makikita mo eh.., basic math lng yung ginagamit like plus, minus, multiply and divide, at sa subrang basic eh..., basic nlng din ang mabagsak sa kursong ito (nakakatuwa noh?). 

Habang nag aaral, ako din ay nag tatrabaho. And I am a working student (wow english), it is really hard to maintain a high grade when you work at the same time. Sa subrang hard eh... di na ako nakakakuwa ng high grades. Nanganganib na nga ako sa kursong ito, baka at the end of this semester eh... mag pafile na ako ng shifting form. (Baka accounting ka, eh mag shift ka na din, di joke lng). Bakit ba kasi pinanganak lng ako, di man lang sinamahan ng mga add ons. Buhay ko parang milk tea, wala man lng pearls or pudding. (speaking of milk tea, masarap ang milk tea sa chaiwan. hahaha lol)

So eto na, eto na talaga ang brief story ng buhay ko... teka lang Bibwelo lng ako nang 1, 2, 3... Watzap mga guys and Pasok self (parang YouTube vlog lng).  So ayun nga lumaki or should I say tumanda kasi di ako lumaki. Uulitin ko, tumanda ako ng di buo ang pamilya, kasi di naging sila ni mama at si papa. Si mama ay may sariling pamilya na, tapos si papa di ko kilala hanggang ngayun. I don't know what happened to their story. I got my grandma pero when I was 6 nawala sya. Simula nung nawala si lola, ay kung san-san na ako nakikitira. Pero nung nag simula akong mag aral sa college, that's the time I started living on my own. Nung una masaya kasi nga, you can do whatever you wanted to do. You can go to the places you wanted to go but as time goes by, I felt that it is not easy. When you are sick, no one is there to care for you. One time, I got admitted, no one was there to take care of me. I need to do all the things such as pag kuwa or pagpalit ng dextrose, tapos baba pa ako paputang pharmacy to get my meds. It was a tough moment for me but I need to be strong, I need to smile and I need to encourage myself. Hays... I am so dramatic, napa ka ironic ng story ko sa title ng book na ito. funny ba talaga ako? 

So, ayun nga ang synopsis ng buhay ko (what a word). Paano kaya naging funny si ako? bakit kaya yan ang adjective na binigay ng writer sa akin? am I really funny? I don't know either. But if you are interested to know... Eh, mag hintay ka hanggang sa matapos ng writer ang buhay ko at kung paano ako naging funny at kung ano at para saan ba ang storya na may title na funny si ako. Well, I wanted to know, excited na rin nga ako kung ano magiging kasunod na yugto ng estorya ng buhay ko. Sana ay wholesome at di ma laswa. Lol...

Thank you and God Bless... <3