Trapped In Secrecy

6: hardness

Light PoV

Kasalukuyan akong nag dadrive papuntang factory para planuhin namin ang pag patay sa hayop sumira  sa pamilya ko......

Nang makarating ako ay agad akong pumasok at plinano ang dapat naming gawin nar agad naman nilang sinang ayunan......

"Light kailan mo sasabihin kay lorein ang totoo?? " tanong ni grey

"I don't know! I don't want to hurt him" walang emosyong saad ko

"Pero lalo syang masasaktan kapag tinago mo pa sa kanya ang totoo!" Pag papaliwanag nya

"I am not ready!!" Sigaw ko

"Pero------" saad nya na agad ko namang pinigilan

"Ayokong layuan nya ko kapag nalaman nya ang totoo!!" Saad ko at naramdaman kong mamasa masa na ang aking mata

"Light ayokong nasasaktan si lorein dahil... dahil" saad nya

"Dahil ano..... isusumbat mo sakin yan, yang dahilan mong bulok!! Intindihin morin yung mangyayari sakin!!" Inis kong saad

"Masasaktan din sya sa ginagawa moh!!" Sigaw nya... buti nalang at wala na ang mga kasama namin kundi....

"Naiintindihan kong iniisip mo lang yung nararamdaman nya dahil mahalaga sya sayo.... pero importante rin sya sakin" saad ko sabay lakad paalis

Grey PoV

"Sorry lorein kung masasaktan ka nang dahil sakin!! An tanga tanga ko kasi kung hindi kita iniwan eh di sana may karamay ka pa ngayon at alam hirap na hirap kana pero kailangan kong itago ang totoo kong pag katao pati narin ni light!!!" Mahaba kong wika sabay buntong hininga

"Malalaman morin ang totoo..... maghintay kalang!" Dagdag kopa at sumunod narin kay light...

Sanay nakong nagagalit sakin si light dahil lagi naman namin tong pinagtatalunan kaya hinahayaan ko nalang humupa ang galit nya.

Pagkalabas ko ng factory ay mabilis akong sumakay ng motor at pinatakbo ito ng pagka bilis bilis dahil hindi ko mapigilan ang inis na nararamdaman ko.

Nejalyn PoV

"Babe kailan mo ba sasabihin ang totoo sa kanya kasi nasasaktan nakong makitang nasasaktan yung kaibigan ko!!paminsan na syang tulala dahil sa mga pinag sasabi sa kanya ng sarili nya--- nyong pamilya!!" Saad ko

"Babe, hindi ko alam naguguluhan nako sa mga nangyayari!!" Saad nya na agad ko namang ikinainis

"Kung ayaw mong sabihin ako nalang ang magsasabi!!" Inis kong saad

"Babe, please wag mo munang sabihin!! Hayaan mong ako ang mag sabi sa kanya" pag mamakaawa nya

"Papayag ako pero sana sabihin mo na sa kanya!!" Nag aalala kong saad kasi nahihirapan nadin yung kaibigan ko..

"Ibaba ko muna to kasi may gagawin pa kami" pag papaalam nya

"Sige, bye I Love you" saad ko

"Lab you too" saad nya at binabaan na ako

Hayss!! Anong gagawin ko nangangati na yung bunganga kong sabihin sa kanya ang totoo.......

Zhimiel PoV

Pauwi na sana kami ni neja ng magpaalam syang may kakausapin lang sya sa cellphone kaya naman naghintay ako dito ng 10,000 hours joke

"Tara na!!" Saad ni neja na ikinabigla ko

"Nandyan kana pala!" Saad ko habang nakahawak sa aking dibdib

"Sorry natagalan ako!!" Saad nya

"Teka bakit ganyan itsura mo para kang nagpaplano ng masama sa sobrang dami mong iniisip!!" Saad ko habang bahagyang tumatawa

"Wala lang to, tara na!" Pangyayaya nya

Nakakapagtaka?? Ngayon kolang nakitang ganto si neja lagi kasi palatawa .....pero hindi ko nalang ito ininda dahil baka iniisip nya lang yung mama nya!

Home~~~~~~

"Manang!" Tawag ko dito

"Ano po yun madam" tanong nya

"Where's mom and dad?" Tanong ko

"Umalis po sila!"

"San daw sila pupunta?" I ask again

"Hindi po nila nabanggit eh!"

"Okay po!" Saad ko sabay lakad papuntang kawarto

"Hayss! Kailan kaya nila ako itratratong pamilya?" Tanong ko sa aking sarili

"Hahaha nababaliw kana talaga ZHIMIEL LOREIN !! Pati ba naman sarili mo kinakausap mo" saad ko habang pilit na tumatawa kasi hindi naman talaga ako natatawa kasi nasasaktan ako.

Knok....Knok....Knok

"Who is that?" Inis kong tanong

"Ma'am pinapatawag po kayo ni mr. President sa kanyang opisina!" Saad nito kaya tumayo agad ako mabilis na pumunta sa opisina ng aking lolo

"Lo, pinatawag nyo daw po ako!" Saad ko at agad naman syang tumango

"Seatdown" saad nya kaya agad ako umupo sa harap ng kayang table..

"Bakit po?" Magalang kong tanong

"How are you?" Tanong nito na agad namang ikinakunot ng noo ko

"I'm okay!" Takha kong sagot

"May nagsabi saking lagi kadaw tulala sa klase nyo! " saad nya

"Ah a-ayun po ba! Kasi nahihilo po ako non" pag sisinungaling ko

"Why aren't you go in clinic?" Tanong nya na ikinaputla ko ' yari '

"Diko po kasi kayang tumayo" pag dadahilan ko

"Bakit dika nagpasama sa kaibigan mo?" Tanong nya na lalong nagpakaba sakin

"Ah eh kasi po quiz namin nun kaya hindi na muna ako pumuntang clinic!!" Saad ko

"Eh bakit tulala ka non eh alma mo namang may quiz kayo?" Tanong nito..hindi talaga ito maloloko

"Hindi ko po kasi mapigilan mapatulala sa sakit" saad ko

"Okay, you can leave now" saad nya kaya agad akong lumabas at nagpakawala ng malalim na hinga

Please Vote,comment and share......