Crazy New Life ➳ Teen Wolf [1]

Hoofdstuk 1

*** Ik bezit Teen Wolf niet, dit is een verhaal gebaseerd op seizoen 1 van Teen Wolf, ik bezit ook geen enkel personage behalve Christina, Hillary en de moeder van Christina. (Er kunnen spoilers in zitten, dus let op als je seizoen 1 van Teen Wolf nog wil kijken!)

**13+

Veel leesplezier

-Hoofdstuk 1 : Een Nieuw Begin

Ik zie hoe mijn moeder haar haren heel zorgvuldig borstelt en in de spiegel kijkt. "Ben je er klaar voor?" vraagt ze als ze me achter haar ziet staan.

"Ik wil m'n beste vriendin hier niet achterlaten." zucht ik.

"Ik weet het lieverd, maar het is beter dat we hier weg gaan. Ik wil niks meer met je vader te maken hebben."

Ik zucht. Mijn vader en mijn moeder gaan scheiden, en we gaan weg van thuis. Nouja, alleen ik en m'n moeder dan. Mijn vader gaat hier blijven.

"Ik ga verder inpakken." zeg ik en ik stap naar mijn kamer. Ik neem mijn koffer,gooi hem op mijn bed en doe hem open. Ik begin met inpakken en begin met , natuurlijk, al mijn kledij. Alleen degene die ik echt nog wil houden, want het huis waar we nu heen gaan is een stuk kleiner. En ik heb ook een kleinere kledingkast.

Ik word afgeleid door de foto die op mijn nachtkastje staat. Een foto van mij en Hillary , mijn beste en enige vriendin die ik nog had.

De kader die eromheen zit past perfect bij de foto. Een goude, sierlijke kader met bloemetjes erin gedrukt. Een traan rolt over mijn wangen heen als ik de foto in mijn koffer leg.

Waarom moet dit mij nu weer overkomen?

"Christina! Er is bezoek voor je!"

Ja , inderdaad, mijn naam is Christina. Ik loop mijn kamer uit en ren de trappen af.

Ik zie Hillary buiten staan wachten, het feit dat ze niet binnen komt wil dus zeggen dat er tranen gaan vloeien en niet wil dat mijn moeder het ziet. Ik stap naar buiten en doe de deur achter me dicht.

"Christina, ik ga je zo hard mis..." ze kan haar zin niet eens afmaken doordat ik haar een knuffel geef.

"Ik wil niet dat er tranen gaa.." zeg ik. Maar Hillary onderbreekt me.

"Zeg dat niet, want ik weet dat er wel tranen gaan komen."

We knuffelen nog steeds en Hillary begint te snikken. Al snel begin ik ook en ik trek me terug uit haar armen.

"Waar ga je eigenlijk heen?" vraagt ze.

"Beacon Hills."

"Oh, ik kom je eens bezoeken"

"Dat is je aangeraden!" zeg ik

"Het is tijd om te vertrekken!" hoor ik mijn moeder schreeuwen. "Ik kom al mam!"

Ik geef Hillary nog een dikke knuffel en loop dan naar binnen om mijn koffer te halen. Als ik mijn koffer heb, stap ik samen met mijn moeder naar buiten.