Gdy zachodzą promienie słońca
Spoglądam w niebo
Niegdyś pełne gwiazd
Które już się nie mienią
W pamięci wciąż mam ich jasny blask
Rozświetlający ciemność
Dający wiarę na leprze jutro
Dziś nie pozostał po nich ślad
Tylko czarna pusta przestrzeń
Smutek i żal rozrywający duszę oraz serce
Może kiedyś jeszcze wrócą na swoje miejsce
By przynieść nadzieję
Zagubionym w ciemności