Hoofdstuk 5

230 10 0
                                    

Als we wiskunde hadden ging ik naar de refter ik deed alles om hem niet meer te zien.

Hoe kon ik zo stom zijn om hem proberen te kussen nu weet hij het zeker ik dacht dat hij zijn hoofd ook dichter bracht maar nee helemaal niet ik lag daar als een stomme idioot.

De bel ging dus betekende het dat we naar huis mochten. Zo vlug als kon liep ik het lokaal van wiskunde voorbij

...

Ik was bijna buiten toen ineens iemand  mijn arm nam waardoor ik schrok en brusk omdraaide waardoor ik tegen de gezicht van Alex botste en kuste.ik probeerde mijn gezicht weg te trekken maar hij nam mijn gezicht en drukte het nog harder op zijn gezicht. Na een paar seconden liet hij mijn gezicht met rust en liep ik weg. Wat was er gebeurd had hij ook gevoelens voor mij....

In love with my teatcherWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu