My Crazy love Life

chapter 11

Chapter 11

Dylan's POV

Andito ako ngayon sa mall...

yeah hindi na ko pumasok, late narin naman ako at isa pa parang hindi ko narin feel mag aral ngayon..

after what happend sinong gaganahang pumasok?

teka.. anung oras na ba? matignan nga..

3:00. uwian na pala...

Kamusta na kaya yung mahal ko? Nakakalungkot naman, parang hindi na kase kumpleto yung araw ko kapag hindi ko siya nakikita...

I miss her a lot.. I wish she's OK.

naglakadlakad na ko...

I don't feel to go home yet... boring sa bahay, lalo lang akong malulungkot dun..

I hate the feeling of being alone. It sucks

pumunta ako sa Jolibee.

I'm starving. I need to eat kaya lang as usual andaming tao. 

after kong mag order naghanap na ko ng vacant seat... wala nang bakante pero my nakita akong babae na nakaupo sa isang pandalawahang table. wala naman sigurong masama kung makiki-share ako ng table sakanya diba?

I walk towards her, nakaupo siya kaya hindi ko makita yung muka niya.

"Hi miss.. may I join you?" i said

nagtaas siya ng tingin and then...

"AHHhhhhhh..... YOU AGAIN?" she shouted.

I get shocked nung nakita ko yung muka niya...

Siya yung girl kanina, yung girl na muntik ko nang masagasaan.

mukang hindi siya pumasok..

"what the hell are you doing here?" she shouted again. Her voice makes me so irritated.

"will you lower down your voice miss? I said in a low voice.. 

muka namang natauhan siya sa sinabi ko kaya hindi na siya nagsalita. she just walk away without a word.

"Miss sandali lang" I tried to follow her. She stop, then turn back at me.

"Don't you ever follow me. you monster? she said then continued walking.

hinayaan ko nalang siya.. like she said.

umuwi na ko ng house to check kung nakauwi na si krista, pero pag uwi ko I was shock 

super dilim ng bahay.... the lights were off, nung binuksan ko yung ilaw tumambad saakin yung napakagulong bahay... Bookshelves are empty. books are scattered on the floor, vases are broken.. para kaming nilooban ng masasamang tao.

hindi agad ako nakakilos sa kinatatayuan ko..

but when I realize what happen...

oh shet..

"krista!!!?"

"krista!!!?"

"KRIstaaaaa...."

I called her  while searching for her around the house...

gosh.. baka kung ano nang nangyari sa kanya... baka mamaya kinidnap siya ng masasamang tao na ng loob sa amin or worse...

baka mamaya pinatay siya..

oh God wag naman sana..

"krista!?... are you there?" pumunta ako sa kusina pero wala. tinignan ko sa likod but she's not there. dali dali akong umakyat sa hagdan...

" krista? Nasaan ka?" binuksan ko yung pinto ng kwarto niya..

magulo din but she's not there.. 

oh god please...

binuksan ko yung pinto ng banyo niya and I was surprise to see her lying on the floor tapos my nakakalat na mga pills sa paligid  niya...

Gosh did she tried to committed suicide?

i put my hand on her neck

"oh thank god" naibulalas ko ng maramdaman ko yung pulso niya...

I didn't waste time. binuhat ko siya at dali daling sinakay sa kotse ko...

baka hindi ko na siya maiabot ng buhay sa ospital pag nagkataon....

GOD please  don't let anything bad happen to her.