Pag nagkikita kami ni Andrei sa school, parang wala lang.
Strangers, ni smile nga, wala eh.
=|
On our way home, hindi ako nag-sasalita.
"Okay ka lang ba?" tanong niya
"Oo"
Madaming kaming naglalakad. Medyo umaambon pa nun.
Isang kanto na lang, Biglang buhos.
Nagtakbuhan kami para sumilong.
Yung mga kasama naming lovers, ang sweet-sweet nila.
Pero kami, wala lang.
Sabi ng pinsan ko, manghiram kami ng payong sa tita namin, since malapit lang yung bahay nila.
Kasama namin si Andrei.
We we're walking. Kaming tatlo lan. Hawak namin ni Andrei yung payong.
"Alis na ako. Punta ako sa lola ko." sabi niya
"Okay. Ingat ka."
"Ingat din."
Then tumakbo na siya.
"Walang kiss, hug, or I love you?!!!" sigaw nang pinsan ko.
"I love you Kryzel. i love you too Andrei. Ingat ka ah. Ingat din." tumingin sa akin ang pinsan ko, as I mimic Andrei's voice.
"Ang sweet ni Andrei noh." sabi ko.
