Love Journal (Short Story)

***PART THREE***

*SO GET OUT! GET OUT! GET OUT OF MY HEAD.

AND FALL INTO MY ARMS INSTEAD.

I DON'T, I DON'T, DON'T KNOW WHAT IT IS

BUT I NEED THAT ONE THING~~*

Argh! Nagising ako sa lakas ng volume ng alarm ko sa phone. Ang sakit ng ulo ko, hindi ko namalayang nakatulugan ko na ang pagbababasa. I automatically smile ng maalala ko yung mga nabasa ko. As I checked the clock at my side table ang malapad na ngiti ay napalitan ng pagkagulat. Gosh! Its already 6:30 am and 8:00 ang pasok ko! Ibig sabihin 9x ng nag-alarm aang phone ko ng hindi ko man lang nnamammalayan! Every 15 minutes kasi  naka-set  yung alarm ko. Male-late na naman ako. Waaaaaah~

Agad akong nagtungo ng banyo at mabilisang naligo. Its Lionel's fault. (LOL. Manisi daw ba ng iba)

Eh kasi naman kung hindi dahil sa  journal notebook nya hindi ako mapupuyat. XD

Matapos kong magbihis ay agad-agad na kong sumakay ng elevator pababa ng parking lot.

Sa totoo lang naiisip ko pa rin yung mga nabasa ko kagabi, I mean kanina. Parang ang hirap paniwalaan, pero andun na, nabasa ko na mismo gamit ang oh-so-precios eyes ko. Haaayy. Sana tama ang decision ko.

I checked out my phone habang nasa elevator, hindi ko na kasi nagawang tignan 'to kagabi alam nyo naman. Haha. May dalawang unread message ang kaagad nakaagaw ng pansin ko from unregistered number kasi.

From: +63917*******

Good night babe. Sleep early. Thanks for this day. Dream of me.. :)

From: +63917*******

Good morning pretty. See you around. :)

Parang kilala ko na kung kanino galing 'to. How did he know my number? Dahil ba kay Ghaile? Siguro kung hindi ko lang talaga sya kilala iisipin kong stalker talaga 'to and that's kinda creepy.

*TING!*

"Oh crap!" Yun na lang ang nasabi ko ng pagkarating ko ng parking at maaalalang hindi ko dala ang sassayan ko. Sabi na nga ba sya  may kasalanan neto.

Since wala na kong choice, magta-taxi na lang ako.  Agad akong nagpatawag ng taxi cab kay kuyang guard.

Habang naghihintay ay may biglang sumulpot na anim na  pirasong bulaklak sa harap ko.. three tulips and three red roses to be exact.

"Hello there beautiful." Wika ng isang  familiar na tinig. Agad akong humarap sa kanya and as always, he's wearing the smile that I always love, yung mga ngiting hindi ako magsasawa tignan.

"What are you doing here?'

"Wow! Is that your way of saying  'goodmorning', babe?"

"Stop playing around, Lee. Not now. Late  na ko."

"I'm not playing around, Ash. Naalala ko lang  na hindi mo dala ang sasakyan mo at baka ma-late ka. Which is hindi  nga ako nagkamali. I just want to offer you a ride. You know?"

"Nang-aasar ka ba? Nagpatawag na ko ng taxi sa guard so no worries."

"Oh that. sya ba yung guard na lumabas? Inutusan ko sya eh.  Mukha kasing hindi pa kumakain kawawa naman.? but if you want I can call you a ta----" hindi ko na sya pinatapos. I can't afford to be late right now.

"Ok fine. Fine. Sasabay na ako sa'yo. Make sure na  hindii ako male-late. kundi---" 

"I know. I'm dead pag na-late ka. Btw, hindi mo ba kukunin 'tong bulaklak? Nahirapan akong pumitas nyan noh."