Charli jest nastolatką, która mieszka z patologicznym ojcem i macochą. Jest bita i poniżana . Pewnego dnia postanawia się wyprowadzić do swojej biologicznej matki.
- Jesteś do kitu! Żerujesz tylko na naszych pieniądzach! Może byś się dołożyła do czynszu?! - krzyczała moja macocha. Mam tego dość. Każdej nocy słychać krzyki mej macochy Nancy i mego taty Jakoba. Potem krzyki cichną i słychać tylko jak puste już butelki po alkoholu rozbijają się o twardą powierzchnię. Moi rodzice się rozwiedli 6 miesięcy temu. Mama jest lekarką a mój tata był szefem kuchni. Podobno poznali się 3 lata przed przyjściem mnie na świat. Czyli dokładniej 1999 roku. Moja matka została zaproszona (przez swojego wtedy obecnego chłopaka) do restauracji w której mój tata był kucharzem. Podobno tylko jak się zobaczyli to się w sobie ,,zakochali". Później w 2001 wzięli ślub i w 2002 urodziłam się ja. Od jakiegoś czasu, w ich małżeństwie było można zobaczyć jak ich tzw. Miłość się ulatnia. No i się rozwiedli. Tata nie rozpaczał za bardzo bo na następny dzień już miał dziewczynę. W skrócie : pusta, zrobione cycki, dupa, usta, rzęsy i paznokcie. Nosiła strasznie krótkie spódniczki i mega skąpe bluzki. Nawet nie wiem czy można to było nazwać ubraniami.. Lecz z każdym dniem także ,, miłość" pomiędzy Nancy a Jackobem tez się ulatniała. Oboje popadli w długi, alkoholizm, narkotyki itp. Często się kłócili nawet mogę powiedzieć ze codziennie. Ich wymiana zdań trwała 20 minut a później wybaczali sobie za pomocą przyjemności. Mój ojciec stał się agresywny i czasem za jakieś moje sprzeciwienie dostawałam w twarz. Pierwsza sytuacja takiego typu miała miejsce 3 miesiące temu. Kiedy podczas meczu z jego kolegami kazał mi założyć jakieś ciuchy Nancy i się do nich ,,dołączyć". Powiedziałam że nie chcę . Wtedy poczułam przeszywający ból na lewym policzku. Byłam w szoku. Od tamtej pory tak się dzieje co kilka dni. - Daj mi spokój!- krzyknęłam w jej stronę. - Jak ty się do swojej matki odzywasz?!- krzyczy mój ojciec. - To nie moja matka! Nagle dostałam w twarz. - Masz ją przeprosić! - Wole zdechnąć niż ją przeprosić! Zostaję powalona na podłogę. Jackob zadaje mi kilka mocnych kopniaków w brzuch. Szarpną mnie za włosy bym wstała. - Od jutra pracujesz z domu publicznym! Mam ciebie dosyć! Nie mam hajsu na wóde! Przez to że jesteś głodna! Może jak ktoś cie przeleci to dostanę 100 zł?- krzyczał. Nie wytrzymałam. Szybko pobiegłam do swojego mikroskopijnego pokoju. Wyjęłam torbę i spakowałam swoje pieniądze ( o których nikt nie wiedział ) i ubrania i wybiegłam z domu. Złapałam taxówkę i odjechałam.
Przyjechałam do Los Angeles. Mama już czekała na mnie na stacji. - Boże Charli co ci się stało?!- krzyczała przerażona patrząc na mój siny policzek. - Nie ważne.- powiedziałam. Wsiadłyśmy do jej samochodu i pojechałyśmy pod jej dom. Mama zaprowadziła mnie do mojego pokoju.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Rozpakowałam się i zeszłam do kuchni. - Zamówimy sobie pizzę?- pyta Angelina. -czytasz mi w myślach mamo- uśmiecham się. Po jakiejś godzinie była juz nasza pizza. Obżarłam się tak Angeliną, ze ledwo weszłam po schodach. - Jutro idziesz do nowej szkoły. - Już ? Tak szybko? - jestem lekko zdziwiona. Na te pytania moja matka odpowiada potakiwanie głowy. Stresuję się. Jak nie wiem co. Ale pierwsze koty za płoty co nie ?
Wstałam dzisiaj o godzinie 6:30 miałam jeszcze 2 godziny do wyjścia. Wyciągnęłam randomowy outfit z szafy i udałam się do łazienki.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Na 8:30 byłam już pod szkołą. W wejściu stała jakaś blondynka o bardzo przyjaznym wyglądzie. - Hej jestem Charli ! Jestem nowa.- uśmiechnęłam się wyciągając w jej stronę rękę. - Addison.- odwzajemniła ten gest. - Przepraszam że ci zawracam głowę, ale nie wiem gdzie mam szafkę.- powiedziałam troszkę nieśmiale. Addison zaprowadziła mnie pod jedyną wolną szafkę. Numer 37. Taki sam jak na kluczyku który mi wręczono. Zapakowałam tam niepotrzebne książki i zamknęłam szafkę. Odwróciłam się i jakiś chłopak przywarł mnie do ściany nie dając mi uciec. - Jestem Payton. Najprzystojniejszy chłopak w szkole.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Spojrzałam na niego . Muszę przyznać że był przystojny w cholerę... - Dasz mi przejść ? - zapytałam uprzejmie. - Jak masz Na imię? - pyta ilustrując mnie od góry do dołu. - Przeliterować ? Dasz mi przejść? - ponawiam pytanie. Na to Payton się uśmiecha i odpowiada - Ostra lubię takie. I odszedł. Coś czuję że będzie się działo.....
