Ch.01-- part 1: The 7beds

440 10 5
                                    

"Nooooooo!!!!!!!"sigaw ng mama ko, nang linabas na ni papa ang baril.

"Umalis ka jan Cynthia. UMALIS KA JAN!!" sigaw ni papa.

Itinago ako ng mama ko sa likod niya para protektahan ako sa papa ko.

Nalaman kasi namin na anak pala ako sa labas ng mama ko.

Na hindi si Papa Jack ang ama ko..

Hindi matanggaptanggap ni Daddy Jack na nagtaksil si Mommy sa kanya kaya siya nagkakaganyan.

"JACK!! ANAK MO PA RIN SI SKYE!!!" sigaw ni Mama habang tinatago parin ako sa likuran niya.

Napahagulhol na ako ng iyak lalo na ang Mama ko.

Si Daddy naman, pinipigilan niyang tumulo luha niya habang hawak hawak parin ang baril.

Bat ba nagkaganito ang halos perpekto na sana na pamilya ko?

Anong nangyari sa pagiging happy family namin?

Bat ba kami pinarusahan ng ganito?

"HINDI KO SIYA ANAK CYNTHIA!! HINDI KO YAN ANAK!!! NOW GET OUT!!" sigaw ni papa.

"NO!!!" sigaw naman ni Mama.

"AYAW MO??!! HA??? AYAW MO!!?? OK FINE!!!" pagkasabi ng papa ko nun, binaril niya ang paa ni Mama, dahilan narin ng pagkabagsak niya sa sahig.

"AAHHHHHHHHHH!!!!!!! MAMAA!!!" sigaw ko.

Narinig kong nagclick na naman ang baril ni Papa at tinutuk sakin.

Dali-daling tumayo si Mama at sinalo ang bala. Natamaan siya sa shoulder niya.

At parang slow motion na bumagsak siya sa sahig na hirap huminga.

"MAAMAAA!!!!!!!!!!!!!" sigaw ko habang nakaluhod sa harapan niya.

"Skye....haa.....ba..by....i will....always......love................"huminga muna siya ng malalim. Nahihirapan na siya pero ngumiti parin siya sakin. "...you" yun ang pinakahulihulihang beses na nasinabi niya. At huling beses na nakita ko siyang ngumiti, kahit nahihirapan na siya.

"Aaahhhh!!!! Mom!! No!! MOOOMM!!! NOOOO!!!" hagulhul ko habang yakap yakap ko siya.

Nakita ko si Papa na napaluhod sa ginawa niya. Tulala na nakatingin kay mama.

Ito siguro ang naisip na paraan ni mama para itakas ako kay papa.

Kaya i took the opportunity to escape from this mansion.

Isang mansion na naging malungkot na ngayon.

Isang mansion na akala ko habang buhay nang magiging masaya,

Pero dahil sakin, nasira ang lahat..

"I love you, mama. Sorry." bulong ko sa tenga ng mama ko at dahan-dahang tumayo at pumunta sa pinto.

--

"CYYYYYNNNTTTHHHIIIAAAAAAAA!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" rinig kong sigaw ng papa ko habang tumatakbo na ako papalayo sa mansion namin.

Hanggat hindi pa ako nakakalayo, alam kong hindi ako safe dito sa town na ito.

Alam kong makapangyarihang ang papa ko pagdating sa lugar natoh..

At lahat ng iuutos niya gagawin ng mga tao..

At alam kong ipapapatay niya ako..

Kailangan kong lumayo.. Kailangan..

Tumatakbo ako habang umiiyak..

7:30 naganap ang lahat at kung hindi ako nagkakamali dalawang oras na ata ako tumatakbo.

Their Snow WhiteTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon