İlk Tanışmamız, İlk Bakışmamız..

280 8 4
                                    

Sabah uyandığımda saat henüz 06.00'dı. Omon tonrom! Bu saatte nasıl uyandım ben. Üstelik bugün pazar. Bir o tarafa bir bu tarafa dönerek uyumaya çalışıyordum. Yukarıya yeni insanlar taşınıyorlardı ve gerçekten ses kirliliği yaratıyorlardı. Acaba kim taşınıyordu. Birden fazla kişilerse ve çocukları varsa gerçekten dayanamazdım. Çünkü genellikle bu apartmanda bekarlar oturur. Bi alt katımdaki şevval, iki üstümdeki Rıza amca, onunda üstündeki pakize abla. Ya bekarlar ya da ayrılıp boşanmış insanlar. Ben bunları düşünürken kapım çalındı. Sabah sabah! Hayırdır inşallah! Yavaşça kalkıp kapıya yöneldim. Kapıdaki her kimse ısrarla çalmaya devam ediyordu. Kalbimi de çalacağını nereden bilebilirdim ki...

Başımın Tatlı BelasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin