Eyvah! Asansörde kaldık!

102 2 0
                                    

Dersler bitmişti. Taylor son derse girmemişti. Acaba neden? Bu düşüncelerle çantamı toplayı eve doğru yöneldim...

Eve vardığımda Taylor'un evinin ışığını yanık gördüm. Gündüz vakti ne ışığı? Aldırmayıp asansöre bindim ve katıma çıktım. Dairenin kapısını açtım ve çantamı yere fırlatıp kendimi koltuğa fırlattım. Bir kaç dakika öyle bekledikten sonra kalkıp çantamı odama götürdüm, giyindim ve anahtarımı alıp çıktım. Alışverişe gidecektim. Annemler para yollamıştı. Tam evden çıkarken merdivenlerden inen Taylor'u gördüm. Elinde siyah büyük bir çöp torbası vardı. Sanırım çöp atmaya gidiyordu. Selamlaştık ve aşağıya merdivenle indik, konuşa konuşa. Konuştuğumuz şeyler günlük, rutin şeylerdi, dün sabah ki öpücüğün konusunu ne o açtı ne de ben. Apartmanın çıkış kapısında ayrıldık. O sağa çöp kutusunun olduğu tarafa ben ise sola taksi durağına doğru yöneldim...

***

Şehrin lüks ve büyük bir AVM'inde, ellerimde torbalarla o mağazadan çıkıp o mağazaya giriyordum. Aldıklarımın hepsini deneyerek ve içime sindirerek almıştım. Hava kararmaya, güneş batmaya başladı ve hemen bulunduğum yerden çıkıp taksi aramaya başladım. Mağlum İstanbul'daydık. Buraları karanlıkken pek de iyi bir yer sayılmaz.

***

Taksiciye parasını uzatıp arabadan indim. Uzaktan yaklaşan Taylor'u gördüm ve adımlarımı yavaşlattım. Nereden geldiğini merak ediyordum. Onu görüp yavaşladığımı anlamış olacaktı ki o da biraz hızlandı ve bana yetişti. Asansöre gelene kadar konuştuk. Ben alışverişten geldiğimi söylerken o da burada oturan halasını ziyaret ettiğini söyledi. Asansör sonunda gelmişti. Bana yol verip önce benim geçmemi sağladı ve arkamdan o da bindi. Ben 4. kata o ise 5. kata bastı ve asansör yukarı çıkmaya başladı. Bir anda büyük bir sarsıntıyla durduk ve ben büyük bir çığlık patlattım. Çığlığımın Volumu biraz yüksek olmuş olacak ki Taylor dayanamayıp eliyle ağzımı kapattı ve konuştu; " sakin ol. Sanırım asansörde kaldık ama birazdan apartmandakiler durumu anlar ve bize yardım ederler." dedi. Sesi insana huzur veriyor, rahatlatıyordu. Tanıştığımız günden beri arzuladığım kişiyle adeta birbirimize tutsak kalmıştık. Bakışları dudaklarımı bulduktan sonra ellerim titremeye başlamıştı. Hayır! Olamaz!...

Başımın Tatlı BelasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin