Katil

Sarah için her şey normal başlamıştı. Okul kıyafetlerini giy kahvaltını yap okula git gel.

Günleri hep böyle geçiyordu. O gün karar verip sevgilisi Adamla okul çıkışı -Adam'ın da pizzacıdan(işinden) çıktığı zaman- buluştular. Adam pizzacıda eve siparişleri dağıtarak okul harçlığını çıkarıyordu. Babası ölünce annesiyle yalnız başına güç bela geçiniyorlardı. İşinden çıktığında Sarahla Eğlenebildikleri kadar eğlendiler. Zaman -mutluluklarına engel olmak için olsa gerek- hızlıca geçip gitti. Akşam üzeri Adam Sarah'ı

evine bıraktı tam vedalaşıcaklarken evlerinin önünde duran bir yığın polis arabası vedalaşamadan ayrılmalarına neden oldu. Sarah koşarak babasının yanına gitti babası kamera kayıtlarının silinmesiyle ilgili söylenip duruyordu. "Ne oluyor baba ? Yoksa hırsız mı ?"

"Hayır kızım  serserinin biri evimize bir mesaj bırakmış merak etme hiçbir şey yok sen odana çıkıp dinlenebilirsin" Sarah bu sözleri tam dinlemeden içeriye daldı.  Mutfağın oradan geçiyordu. Kafasını mutfak kapısına çevirdi. Gördüğü manzara onu şok etmişti. Duvarda kırmızı sprey boyayla "Bunu sen istedin Sarah" yazıyordu. Orada öylece bir süre durdu. Dikkatini önüne geçen güzel giyinimli bir adam dağıttı. "Adın Sarah'tı değil mi ?" O adam bir sivil polisti. " e- evet ben Sarah bak biri bana burda neler dönüyor anlatabilir mi ?"

"Öncelikle ben sivil polis david , bayan Sarah.

Babanız bu gün holdingten döndüğünde eve girmiş kapı kilitliymiş bırakıldığı gibi. Aynı şekilde tüm eşyalarda yerli yerindeymiş.

Daha sonra mutfağa girdiğinde bu yazıyla karşılaşmış ve bizi aramış. Geldiğimizden beri kanıt arıyoruz ancak küçük bir poşet parçasından başka birşey bulamadık. Kamera kayıtlarıda ortadan kayboldu. Duvardaki isim sizin isminizdi yani bu işi yapan sizi tanıyor. İhtimalleri düşürerek bu olayı çözebiliriz. Çevrenizde ne kadar insan var bayan Sarah ?"

"Oturup hiç çevremi saymadım bayım."

" sizden istediğimiz net bir rakam değil bir tahmin sadece."

" üç bin filan"

"Üç bin de biri bu işi yapmış olmalı. Bu güzel bir başlangıç." Sarah bu son cümlenin ardından tuhafsın dercesine bir bakış atıp odasına çıktı. Kapısını kitleyip yatağına uzandı. Bu aniden yaşanan olay onu tuhaf bir şekilde etkilemişti. " Benle kimin ne problemi var ?" diye düşündü. "Adamla da vedalaşamadım zaten off " dedi kendi kendine. Adamla eğlenirken yorulmuştu. Gözlerini kapattığı gibi orada uyuyakaldı.

Babasından gerekli ifade alındıktan sonra polisler gitti.  David yolda giderken bir yandan da olayı düşünüyordu. "Kesinlikle planlanmış bir olay. O kapıyı açmak için birden çok alet gerekli. Ve o aletleri kapıda iz bırakmayacak şekilde nazikçe kullanmış. Daha sonra bırak parmak izini ayakkabının kalıbına dair bile birşey bilmiyoruz. Ayakkabısına poşet geçirmiş olmalı. Bu bulduğumuz poşet parçasını açıklar. Ayakkabısına neden poşet geçirdiyse...

Herneyse eline de eldiven giymiş bu da bir ip ucu bulmamıza engel ayrica hırsızlık olamaz her şey yerli yerindeymiş. Amaç göz dağı vermek ama ne için? Profesyonel bir iş. Kusursuz bir göz dağı kesinlikle böyle havada kalmaz." David önemli noktaları düşünürken bir yandan da not defterine yazıyordu sonra ekip aracının o geniş arka koltuğuna yaslanıp dinlenmeye başladı.

Sarah'ın babası bay thomas polislerin ardından duvardaki yazıyı kapatmıştı. Mutfağı boya kokusu kaplayınca dışarıdan pizza söylediler. -sık sık yaptıkları gibi- bu sefer pizzayı Adam yerine bir başkası getirmişti. Tam yemek için oturucaklarında bir telefon geldi bay thomas telefonu açtı ve bir iki dakika sonra kapattı. Salona çıkıp ceketini aldı. Ve içeriye seslendi. "Sarah ceketini al gel emniyete  gidiyoruz."