Hergün uyandığı odada tekrar uyandı .. Güneş iksinin de yüzünde dans ediyordu .
Hünkar güneşten rahatsız olacaktı ki uyandı
Fekeli sevdiği kadına sıkıca sarılmıştı . Fekeli'yi öyle görünce yüzüne kocaman bir gülümseme yerleşti ..
Bir an uyandıracaktı fakat uyandırmaktan vazgeçti ..
Üstünü değiştirdi ve takılarını takmak için masaya geçti .
Fekeli'nin kıpırdandığını görünce ;
H: Sonunda uyandın ..
F: Günaydın
Fekeli kalkar Hünkar'ın yanağına bir öpücük kondurur ve yüzünü yıkamaya gider
Hünkar kendine aynada son kez bakar ve saçına son kez şekil vererek Ali Rahmet'e döner
H: Hayatın ben aşağı iniyorum .. Gel sen de
F: Tamam canım ..
Hünkar merdivenlerden inerken yüzüne esen ılık rüzgarı hissetti . İçinde "Ne güzel bir gün" diyerek salona girdi.
Solona girdiğinde Azize ve Elif fotoğraf albümüne bakıyordu .
H: Günaydın !
A: Günaydın kızım ..
E: Günaydın anne ..
H: Fotoğraflara mı bakıyorsunuz ?
E: Evet ...
Elif bir anda sanki çok ilginç bir şey görmüş gibi ;
E: Anne ! Bu abim mi ?
H: Bakayım ... Evet abin (güler)
O sırada Ali Rahmet solona girer
F: Günaydın .
A&E: Günaydın !
S: Beyim , Hanımım sofra hazır .
H: Tamam kızım ..
F: Ee hadi o zaman sofraya
Güle eğlene kahvaltılarını ederler . Haftasonu olduğu için Fekeli işe gitmez . Elif ve Azize çarşıya çıkarlar .
Hünkar çizmesini giymiş , fularını takmış atının yanına doğru geliyordu . Fekeli o sırada kitabını okuyor bir yandan da kahvesini yudumluyordu .. Karşıdan gelen Hünkar'ı görünce kitaptan başını kaldırdı ve gülümsemeye başladı
Eskisi gibiydi ... Çayırda Hünkar'ı beklediği zamanlar aklına geldi
Hünkar atının yanında saçları açık şekilde gelirdi .
O geldiğinde Ali Rahmet'in aklı başından giderdi . Kalbinin sesini duymasın diye kendini sıkardı ..
Hünkar'ın ona yaklaşmasıyla geçmişten sıyrıldı ..
F: Nereye böyle çizmeleri giymişsin ?
H: Küheylan'a bakacağım. Ne zamandır ilgilenemiyorum kızımla .
F: Doğru , ihmal ettik onları .
H: Ben gideyimde bakayım
F: Tamam
Hünkar ahırda atları ile ilgileniyordu . Fekeli de bir yandan Hünkar'ı izliyordu .En sonunda kalkıp yanına gitti
Hünkar ayak sesini duyunca arkasını döndü . Göz göze gelince birbirlerine gülümsediler
F:Kıskanıyorum
Hünkar bir yandan Küheylan'ı seviyor diğer yandan da Kocasını dinliyordu
H: (güler) Attan mı ?
F: Gösterdiğin ilgiyi ..
Fekeli Hünkar'a yaklaştı , Küheylan'da olan elini eline aldı
H: Anladım ben seni .
F: Neyi anladın
H: Diyorsun ki bana da ilgi göster
Birbirlerine daha da yaklaşırlar .. Fekeli Hünkar'ın dudağına küçük bir öpücük bırakır.
F: Diyorum ki ...
(Hünkar'ın fuları ile oynar )
F: Yukarı mı çıksak ?
H: Ama benim daha Küheylan'a bakmam lazım
F: Akşam bakarsın ..
H: Unuttun mu ? Akşama davet var !
Fekeli Hünkar'ın gelmeyeceğini anladığı için ısrar etmeyi bıraktı .
F: Unutmadım .
Hünkar Küheylan'a doğru döner ve onunla ilgilenmeye devam eder .. Fekeli de tekrar kitabını okumaya devam eder
AKŞAM
E: Anne biz gelmesek .
H: Hayır efendim ! Geliyorsunuz
C: Baba biz niye geliyoruz ?
F: Ailecek gidersek daha güzel olur .
Hünkar Elif ve Cihan'ın ısrarlarına dayanamayınca
H: Tamam gelmeyin ..
C: Ne zaman gelirsiniz ?
F: Şimdi iş olduğu için onu bilemiyorum .. Ama biz erken gelmeye çalışacağız . Siz bizi beklemeyin ..
Hünkar ve Fekeli arabaya binerek şehir kulübüne giderler
Fekeli Hünkar'ın kapısını açtı ve koluna girerek içeri geçtiler .
Kapıdan girdiklerinde onları Serhat Bey karşıladı
S: Hoş geldiniz Ali Rahmet Bey
F: Hoş buldum
S: Siz de hoş geldiniz Hünkar Hanım
H: Hoş buldum
Fekeli ve Hünkar masalarına doğru ilerlediler .
Masaya oturdular Fekeli herkese iyi akşamlar dedi
C: İyi akşamlar Hünkar Hanım
Hünkar başını sesin geldiği yöne doğru çevirdiğinde şaşkınlığını saklayamadı
Hala bakışıyorlardı
Adam Hünkar'a hasret ama bir o kadar da hırslı bir şekilde gülümsüyordu . Sanki savaşı kazanmış gibi .
Merhaba 😌 2. bölüm sizlerle . Biraz geç oldu atmam , açıkçası daha düzen koyamadım fakat bundan sonraki bölümler daha hızlı gelecek 🙏🏻💕
Okuduğunuz için teşekkür ederim ❤️ Görüşünüz aşağıda belirtirseniz çok sevinirim 😻
