O sabah uyandığımda Ali uyuyordu. Gidip Ebrara baktım..... çok tatlı uyuyordu. Telefon çaldı ve gidip açtım. Arayan Meral'di....
Eylül " Allah Allah ne oldu ki?"
Telefonu açar
Meral " He ay canısı ben Ay dur bi kader! Kaderle aynı uçağa denk geldik ay bide inanamassın yan yana oturuyoruz..... neyse biz istanbula geliyoruz.
Eylül " Im tamam o zaman zaten yarın ceylanın doğum günü var oraya gidicez"
Meral " Songül'ün kızı demi ne zaman büyüdü ya 2 yaşına girdi. Biz kaderle yurtdışına giderken daha hamileydi songül....
Eylül " Aynen ebrarın kinede 1 ay kaldı.
Meral " Mayısın 6 ısı demi"
Eylül " Aynen.... ama bu günlerde hasta biraz...
Meral " Nesi var?"
Eylül " Bilmiyorum, Yemek yemiyor, zor uyuyor, hiç sesi çıkmıyor .... Annem ben küçüklerde aynı ebrar gibiymişim derdi.....
Meral " Şey aslında.... benim sana bir şey söylemem lazım... Mert beni aldatıyor....
Eylül " NE! "
