chapter 1

3 0 0
                                    

Sampung taon na ang nakakalipas pero hanggang ngayon nasasaktan parin ako. Sa bawat pag pikit ng mata ko tanging imahe lang nya ang nakikita ko.  yung pakiramdam na parang unti unting winasak ang mundo ko. na alala kopa kung pano halos sirain ko ang buhay ko nang dahil don. Nalala kopa kung pano ko sinisi ang dyos sa pagkawala nya. Naalala kopa yung huling katagang binitawan nya bago sya mawala.....

Calling.....

[Hey, dude. Welcome backkk!!!] TSS.. ano bang problema ng mga to!? Rinig kopa ang mga tunog ng turotot o kung ano manyon mula sa kabilang linya

[Yow!! Wala kamanlang bang sasabihin??]

Ang totoo wala.

[Umm, hi?]

[Wtf, bro!? Hi lang? Come on  bro almost 10 years kang nawala, ang sabi mo mag mumuni muni kalang. Pero hindi naman namin alam na sampung taon ka palang mag mumuni muni. Buti nga na I sip na mo pang umuwi.]

[Tss, manahimik ka nga]

[Whatever, anyways may kotseng nag hihintay sayo sa labas ng airport make it fast nandito siya]

Bahagya pakong natigilan sa narinig ko almost ten years na ang nakakaraan at ngayon konalang uli siya makikita

[Fine.]

Binuhat kuna ang mga gamit ko saka lumabas at as I expected may kotseng nag hihintay nagpatulong nalang ako sa driver sa pag aayos non para magkasya sa kotse

Pagkatapos ay agad nakong sumakay. Nung nag sawa na akong sirain ang buhay ko isangtaon pagkalibing ng bangkay ni Alice punong puno parin ako ng hinanakit ang totoo kahit sampong taon na ang nakakalipas ni hindi parin naman nabawasan yung sakit. Nalaman korin kaseng paulit ulit na ginahasa si alice nang panahon nayun gusto kong patayin yung mga taong gumawa non.pero dahil nasa kulungan na sola wala na akong nagawa. Paulit ulit ko rin sinubukang patayin ang sarili ko dahil pakiramdam ko wala na akong halaga Simula ng mawala si alice minsan panga tumatakas ako. at. Pumupunta sa puntod nya at doon pa ulit ulit na humihingi nang tawad. Pero sadya atang mapaglaro ang tadhana dalawang taon akong ganon. Saka lang ako natauhan ng mamatay si daddy dahil sa car accident Simula noon ay inayos kuna ang buhay ko pagkatapos kong mag college na. Tour ako around the world kaya heto ako pagkalipas ng sampong taon hindi naman sa okay na pero kinakaya kona.kinakaya ko nang mabuhay para sa mga taong nagmamahal sakin at siansanay ko na ang sarili kong wala sya.

Medyo mahaba haba ang byahe kaya napagpasyahan ko munang umidlip

"ser, andito na po tayo" agad akong napamulat at bumugad sa akin ang mansyong sampong taon kong hindi nakita. So far, marami nag bago andaming bulaklak sa paligid ang gandang tignan dahil sabay sabay silang namulak lak higit sa lahat ang sariwang hangin GOD knows how i miss this .

Inutusan ko nlang yung driver na ipasok ang mga gamit ko sa loob
Wait, ang bakla pakinggan right? Well, pagod ako eh.
Pagkapasok ko ay bumugad agad sakin si mang tinor halata na ang katandaan nya. Well, mas maganda na yon. Akala ko nga wala na sya.

"Welcome back ser!" magiliw na bati nya.
Nginitian ko nalang sya, bakit? Kase nga pagod ako ugh!

"Pasok na ho kayo ser, kanina pa po kayo hinihintay nila maam"

nag nood nalang ako at nilingon yung driver na nag bababa ng gamit ko skato namang naibaba na nya lahat. 

Pagpasok ko agad bumugad sakin ang napaka dilim na mansyon.

Tsk, kala ko ba hinihintay ako?

Hahanapin ko na sana ang switch ng ilaw ng biglang nag liwanag.

"Welcome back harold!!!"

sabay na sabay na bati nila i can even see the tarfolin saying "we love you" ugh! Ano ko patay? Tsk.

"Oh my! Oh my!! Ikaw ba talaga yan anak!? Omooo! Ang gwapo gwapo mo!" lapit sakin ni mommy sabay yakap.

"I miss you mom"

"Aww, i miss you too son"

"Yow, Broo!" sabay talon sakin ang traydor kong katawan sinalo naman sya king ina .

"Ugh! Tangina ka steve! Lumayu ka nga!" sabay tulak sakanya. Kinikilabutan ako sakanya kainis.

" aw, bro, i miss you!! I know you miss me too. halika! Kiss kita!" ughh! Bad trip!

"Welcome back harold" natigilan lang ako ng marinig ang boses na yon. 10 years ago yang boses na yan ang pinaka kinatatakutan kong marinig.

"T- thakyou t-tito" utal na balik ko , 10 years na ang nakaka raan but still his voice can  send sheevers down to my spine.

" its okay, napatawad na kita. I even invest to your  family  business! Come on its past, we should move on atsaka hindi matutuwa si alice if patuloy kitang sisisihin.

Para akong nabunutan ng tinik sa dibdib 10 years ago tito arnold almost kill me sinisisi nya ako pati narin ang pamilya namin sa pagka wala ng nag iisa nyang anak, isa rin sya sa dahilan kung bakit gusto kong mag pa kalayo layo.

Thank you tito, and im really sorry if sampong taon kong tinakasan ang galit nyo im sorry, im just 20 years back then masyado pakong bata.

"I understand, lets just all move on" he wicked at me sampong taon kong hindi nakitang maging ganon syang muli. Tito arnold was a jolly person he always laugh he always smile, but one day he almost kill every one wen his one and only daughter died and its all because of me.

"Lets go son, marami akong niluto para sa pag babalik mo" masayang saan ni mom

Tsaka ko lang napansin na andito pala ang iba naming kamag anak na kanya kanya namang bati sakin nginingitian ko nalamang sila.

Habang kumakain napag usapan namin ang mga bagay bagay and yes, tito was right he invest his money to our company and speaking of company mom, told me na ipapasa na nya na sa akin ang pamamalakad ng kompanya ni dad since  im the one and only heir. Well, isa yan sa mga bagay na inuwian ko, hindi na bumabata si mom she's getting older and older maybe its pay back time for me.

After kumain nakipag kwentuhan muna ako kila mom they really miss me and wen the clock strick at 8:00 nag paalam naking umakyat sa kwarto ko. Ganon parin, walang halos nabago maliban nalang sa bed sheet at kurtina na pinalitan siguro ni mom the rest walang nabago andon parin yung mga libro kung san ko iniwan 10 years ago kahit yung mga picture namin ni cindy andun parin.

"I miss you cindy, i wish i can still hug you even if its in dreamland,  paramdam kanaman. Its almost 10 years but your still the one cindy, i still love you."

After that i already fell as sleep.

-

"Hey, love! Wake up!" Pag mulat ko ng aking mata agad na bumungad sakin ang mamong muka ni cindy

"Halikana harold, may pasok ka ngayon diba? Baka Ma late ka." sabay hila sa. kanang braso ko.

"Okay, okay, love eto na" naiiling na sagot ko, Pagkatapos ay mag tutungo na akong banyo.

" hey! Love, where is my kiss" naka ngising saad ni cindy. I emidiety kiss her habang tumatagal mas palalim ito ng palalim maya maya ay naramdaamn ko ang marahan nyang pag tulak.

" okay thats enough, go! Take a bath first." tatatawa nyang taboy sakin.

"Ow, come on love, sabay na tayo" namimilyo kong pag aya ko sakanya.
Mamaya maya ay bigla nalang syang naluha

"Wait, love, whats wrong?" kunoy noong tanong ko sakanya, ng akmang lalapit na sana ako ng bigla sya ng ngumi. Yung ngiting namamaalam.

"Okay thats weird love" naiiling na saad ko at saka lalapit na sana sakanya.

" i miss you harold, i'll wait for you" Kasabay non ay ang pagtulo ng ilang butil ng luha sakanyang mata.

" don't prank me love. Halika na ligo na tayo" pag papatuloy ko sa pamimilyo ko.

" mahal na mahal kita harold, hihintayin kita"
Kasabay non ay ang unti unti nyang pag lalaho.

" wait! Cindy! Anong nang yayare!? CINDY! LOVE!?"

" SON! WAKE UP!" isang malakas na sampal ang nag panulat ng aking mata.

Panaginip lang pala.....

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: May 02, 2020 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

three words before goodbyeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon