UA'da Bir Villain Kızı [ARA VERİLDİ]

16.Bölüm

Medyadaki karakter benim eskiz defterimde çok karşılaşabileceğiniz bir karakterdir...
Napimmm..  Çoğk Datlu!

6263773836364836237 yıl sonra yeni bir bölüm atıyorum...
....
Gözümü yavaşça açtım.. Bulunduğum yer bir hastaneydi.. Başım hala çok ağrıyor.. Kollarıma baktım..  Kollarım, bacaklarım sargiyle kaplanmıştı.. Belli ki ilaç falan sürmüşlerdi.. UGH! Mal Toga!!

Ellerimi titreyerek dizlerime götürdüm.
Her yerim sargı ile kaplıydı..

Siktir!! Çok aciyor lan! Spor festivaline de az kaldı! NE Bok YICEM BEN!!

Tamam.. Mira...  Sakin ol... Hatırlamaya çalış...Noldu-

Ananısikim....

Ben o Sifon kafadan  yardım mı istedim(Yani Bakugou dan)

Ah.. Tanrım..  O an şok halindeydim.. Ne yaptığını bilmiyordum ki...

Acaba başka ne demiş-

LAN! LAN! ANANIBACINITEYZENIAMCANIHALANIDAYININENENİ sik- *ohö* nefesim yetmedi..

Ben bur de herkesin önünde ona seni seviyorum mu dedim.. Çok APTALIM..

APTALLL!MAL!!

Şimdi herkesin suratına nasıl bakıcam.

Utangaclikla yorgani üzerime çektim ve yavaşça kapıya arkamı döndüm..

Yemin ederim ki domates olmuştum..
..

Kapıdan yavaşça bir kulp çevirme sesi gelmişti..

Bekledim.. Acaba kim geldi.. (Kesinlikle Bakugou değil bana güvenin*cidiyim*!)

Içeriye iki kişi girmişti.. Yavasca gozumu açtım.. Ayaga kalkmaya çalıştım.. Ugh! Bacagim..

Hemen bir el beni tuttu ve tekrar yataga yatirdi.. ha.. Midoriyaymış.. Ha bir de Todoroki.. Digerleri napiyor acaba?..

-Cocuklar ders yokmuydu.. Saat kaç?

-Mira sen rahat ol daha okul açılmadı.. Bugün cumartesi...

-Mira-chan dikkatli ol!! Bir yerini inciteceksin!

Onlara bakıp gülümsedim..Iyi insanlardı.. zor zamanlarımda genellikle yanimdalardi...

Neden bilmiyorum ama biraz duygusallasmistim. Gözlerimden bir damla yaş firar etti..

Niye böyle olmuştu bilmiyorum.. Sonuçta zaten büyük bir tramva değildi benim için.. hıhı ben de inandım..
İç ses sen bir SUS!!

Ne var yalan mı!  BAKUGOU YU DA SEVIYORSUN TIRREK!!
YABİR SUSSANA YAVŞAK!
TAMAM BEG!?

Midoriya bana mal mal bakıyordu..  Güldüm..  Iyi insanlar...

Bu kelimeyi yıllardır kimseye söylememiştim..

Oyu hissettiriyordu.. Gidip ikisine de sarildim.. Bacaklarım açıyordu ama umrumda değildi..  Onlar da bana sarıldılar.

Mutluydum.. Çok mutluydum....

Ay benim bebem. Mutlu damı olurmuş.. Canım cocugummmm!!

Çeneni kapar misin burada arkadaşlarıma sarılıyorum..

Hı.. Tamam .. Okey

...
Midoriya  ve Todoroki gittikten sonra derin bir nefes aldım.. İçeriye hemşire girdi.. Bacagimdaki sargıları değiştirdi...