Cinayet

16 2 0
                                    

Sisli bir geceydi. Evime gidiyordum. O sırada arkamdan bir silah sesi geldi. Korkuyordum. Arkama döndüğümde bir kadın kanlar içinde yerde yatıyordu. Eve doğru hızlı adımlarla gitmeyi düşündüm. Ama vicdanım o kadını kanlar içinde yerde bırakmaya el vermedi. Kadının yanına gittim. O kadın benim ablamdı. Kendimi tutamayıp ağlamaya başladım. Telefonumu alıp hemen ambulansı aradım. Aradan 8-10 dakika sonra ambulans sesi gelmeye başladı. Hemşireler ablamı ambulansa bindirdi ve bende yanına bindim. Daha hasteneye bile varamamışken ablamın öldüğünü söylediler. Ağlıyordum. Kendimi tutamıyordum. Hastaneye vardığımızda ablamı morga götürdüler. Ağlayarak eve gittim. Şu hayatta tek sevdiğim kişi ablamdı ve onu da kaybetmiştim. Gece boyu fotograflarına baktım. Ablamı öldürenler cezasını almalıydı. Sabah hemen karakola gittim. Cinayetin olduğu yerdeki kameralara bakacaklarını söylediler. Yanlarında gitmek istediğimi söylediğimde oraya gitmemem gerektiğini söylediler. Karakolda saatlerce polisleri bekledim. Geldiklerinde ablamı öldürenlerin 5 kişi olduğunu söylediler. Kameralardan biraz suratlarını gördüklerini ve o katilleri 2 yıldır aradıklarını söylediler.
Akşam saat 8'de karakoldan çıktım ve eve giderken arkamdan 5 erkeğin sesi geliyordu. Konuştuklarına biraz kulak misafiri oldum. Şöyle diyorlardı " ...kadından kurtulduğumuz iyi oldu. Az daha onun yüzünden polise yakalanacaktık." Keşke konuşmanın başını duysaydım. Kadından kurtulduk derken neyi kastediyorlardı? Yoksa onlar ablamı öldüren katiller miydi? Aklımdan polisi aramayı geçirdim fakat ya onlar katil değilse diye düşündüm ve aramadım. Bir taksiye bindim ve eve geri döndüm.
Sonraki sabah yine karakola gittim. Polisler numaramı vermemi ve bir haber olursa arayacaklarını söylediler. Bende numaramı verdim ve karakoldan çıktım. Eve gitmeden önce ablamla her zaman gittiğimiz parka gittim. Banka oturduktan sonra yanıma bir erkek oturdu. Bu erkeği ablamın vurulduğu gün elinde silahla kaçarken görmüştüm. O katillerden biriydi. Hemen polisi aradım ve sessiz bir şekilde polislerle konuştum. Polisler adamla konuşarak dikkatli bir şekilde onu oyalamamı söylediler. Bende adamın yanına gittim ve selam verdim. Sonra adamda selam verdi. Polis arabalarını görünce bileğimden tuttu ve kaçmamız gerektiğini söyledi. Korkuyordum çünkü ablamın katili şu an bileğimi tutuyordu. Polisler etrafımızı sardı ve katilin ellerini kelepçeledi. Sonra arabaya bindirdi ve götürdü.

                               Devam Edecek...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 17, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

CİNAYETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin