anong pag'uusapan natin?'malamig na tanong ko. Andito kami ngayon sa park malapit sa bahay namin. Matagal bago nakasagot si johan.
'Im sorry'nakayukong sabi nya.
'sorry for what?'nakakunot noong tanong ko.
'for everything'mahinang sabi nya pero rinig ko. Tinitigan ko lang sya,di ako nagsalita.
'hahahahaha'tawa ko. Kunot noong inangat nya ang ulo nya 'for everything? Hahaha nagpapatawa ka ba?'dagdag ko 'sa tingin mo ba mawawala ng sorry mo lahat ng ginawa nyo sa ken dati?!'pasigaw kung sabi. Nanginginig na ako sa galit gusto ko syang sampalin,sabunutan,at bugbugin hanggang sa magsawa ako.
's-sorry'ulit nya.
'well your sorry is not enough para patawarin kita, sa sorry mo bang yan mawawala tong piklat sa puso ko na sinugatan mo? Di ba hndi! Kaya kainin mo nalang yang sorry mo'ako, hndi ako nakaramdam ng kahit konting iyak,hndi ako naiiyak. Galit ako,nanginginig ako sa galit.
'a-alam ko'sya.
'di ko alam na natatamaan ka pala ng konsensya'ako sabay smirk. Tumalikod na ako at aalis na sana ng magsalita sya nakinagulat ko.
'i love you'
O_O
hnarap ko sya. 'what did u say?'tanong ko
'mahal kita'ulit nya
'mahal mo ako?'i asked at tinuro sarili ko nagnod sya 'ha! Sarili mo ngang magulang di mo mapatawad tapos sasabihin mong mahal mo ako? Kalokohan'ako.
'k-kung gusto mo,papatawarin ko na sila, gagawin ko yung sinabi mo dati'sya. Napatawa naman ako sa sinabi nya.
'its too late johan... Kung dati mo sana yan sinabi yang magic word edi sana kinilig pa ako, e ngayon... . . . . Nandidiri na akong marinig yan mula sayo'sabi ko na walang emosyon na sabi ko. At iniwan ko syang nakatulala dahil sa sinabi ko...
Wala akong ibang nararamdaman ngayon kundi puot at galit..
