Çok kötüydüm . Midem çok bulanıyordu . Beni kemoterapi ye bırakmıştı abim . Ama bir dönüşü yoktu ben ölecektim . Artık diz kapaklarıma kadar gelen saçlarım yoktu . Çok ağladım . Ama bir şeye mutlu oluyordum çünkü artık annemlerin yanına gidecektim . Yağız Efe ile konuştum ve ölmeden önce bir şeye karar verdik . Artık ben onunla bir hayat geçirecektim . Abim bana kanser olduğumu anlattığında sanki hiç bilmiyormuşum gibi ağladım, ağladım ve ağladım . Başka bir şey yapamazdım zaten . Yağız Efe ile artık çok mutluydum ve bunu abime anladığımda bana :
- Sen büyüdün mü ? Diye sordu ve çok mutlu oldu .
Ben artık ölmek üzereyim ve kendimi çok kötü hissediyorum.
Hadi bakalım son bölümü görmeye hazır mısınız ?
