Seviyordu Momo.
Dans ediyordu, aşkla, tutkuyla.
Yemek yiyordu, aşkla, tutkuyla.
Mina'ya bakıyordu, aşkla tutkuyla.
Çekinmezdi söylemekten. "Seviyorum" derdi hayalinde çiçeklerle saçlarını süslediği Mina'sına.
"Benim" derdi.
"La mia cara." derdi fark ettirmeden. Benim sevgilim derdi.
Fırsat buldukça saçlarıyla oynardı Mina'nın. Elini tutardı. Elinin sıcaklığıyla ısınırdı.
Mina yüz çevirirdi her seferinde. Çekerdi elini. Ama Momo üzülmezdi. Çünkü bilirdi, dediği gibi, bir gün onun sevgilisi olacaktı Mina.
Ve Momo bir gün saçlarını kesti. Kırt kırt yere döküldü saçları. Uzun, güzel, çok sevdiği saçları.
Mina gördü Momo'nun saçını kestiğini. "Yapma" dedi. Bilirdi Momo'nun saçlarını ne kadar sevdiğini.
"Benimle dans et." dedi Momo. "Ne?" dedi Mina. Şaşırdı. "Dans et benimle, sevgilim." diye fısıldadı Momo. Mina duydu bunu. "Sevgilin değilim." dedi. "Bir kere dans et benimle." dedi Momo, gözleri parıldıyordu yine. Sonra makası götürdü tekrar saçlarına. Kalanını kesmeye kalktı. "Dur." dedi Mina. "Tamam." dedi. "Dans edeceğim seninle."
