Gece yine zindan gözlerimde,soğuk bir rüzgar üflüyor tenime,parmak uçlarımdan şakaklarıma kadar...Çırpınan beynim mi yoksa kalbim mi? Kararsızım.Sanki derin bir uykudaymışım ve uyandırılmışım gibi.Etraf içim gibi darmadağınık,ne yana yönelsem
çarpışıyor düşünceler. Avaz avaz susuyorum kendime,herşeye ve herkese...Neye kadar? Nereye kadar? Bilmiyorum.
Yalınayak yaşıyorum.!
