SONU YOK (gay)

Bana mı dedin?

Merhaba arkadaşlar yeni bir kitap yazma girişiminde bulundum. Umarım her şey güzel ilerler.

Hatalarım ilaki olacaktır ancak onları göz ardı etmeli veya güzel bir şekilde uyarmalısın!

Ve baştan söylüyorum bol küfürlü olacaktır.

Sormak istediğiniz veya hikayenin gidişatı hakında tavsiye vermek isterseniz sizleri yorumlarda bekliyor olacağim.

Hadi başlıyalım o zaman.

Ahhh. Sikik günlerden bir gün daha. Ne yapıcaktım şimdi lan ben. Parkta yanımda valizim elimde sigaram. Düşünüyordum bir yol bulmaya çalışıyordum ama yok amk yok.

Kovuldum ailem tarafından evimden kovuldum. Eş cinsel bir çocuklarının olmasını kaldıramadılar. On sekiz yaşımda olduğumdan olsa gerek hiç düşünmeden kovdular evden. Israr etmedim evde kalmak için yalvarmadım beni affetmeleri için affedilecek hiç bir şey yapmadım ben çünkü.

Lazım olabilecek eşyalarım ve bir kaç kıyafetim vardı. Ve tabi bana kaç gün yeteceğini bilmediğim iki yüz elli liracık para vardı.

Hava kararmaya başlamışıtı bile ama halen daha ne yapacağımı bilmiyordum. Otelde kalamazdım o kadar param yok çunku. Ucuz bir otelde bile kalsam diğer masraflarımla birlikte bana en fazla üç gün yeterdi bu para.

Beynim durmuştu sanki zaten hep böyle anlarda istifasını veriyordu beyfendi. Bi kaç saatin içinde hava tamamen kararacaktı.

Bir yandan düşünmeye devam ediyor diğer yandan elimi cebimdeki sigara peketi almaya çalışıyordum. Ama sorunlar yetmezmiş gibi bide sigaranın dibine vurduğumu görünce içimde birikenleri tutamadım. Sesli ve okkalı bir küfür savurdum.

"Amına koyayım senin" sinirden elimi sıktım ve paket elimde can çekişti.

"Bana mı dedin." daha önce duymadığım bir ses kulaklarımda yankılandı.

Kafamı sesin geldiği yöne çevirdiğimde karşımda dikilmiş bana bakan biri vardı.

Çok güzel işin yoksa gel bide bunla uğraş.

"Var işine git abi uğraştırma" tekrar kafamı eğdim.

"Mal mısın oğlum hem küfür söylüyorsun hemde tersliyor musun ?"

"Bak oğlum sana dediğim falan yok git işine belanı benden bulma" zaten zirvede olan sinirlerim mümkünmüş gibi dahada artıyordu.

"Ne o" dedi kaşını kaldırarak ardından kafasını yerdeki küçük valize takıldı.

"Yoksa çantanın içinde patlayıcı falan mı var beni onu patlatmaklamı tehtit ediyorsun" dedi mal oğlu mal sonunada piçimsi bir sırıtma ekleyerek.

Derin bi nefes aldım sakinleşmem gerekiyordu.

"İyi dinle sakince bir kere anlatıcam sonra siktir olup gideceksin. Çantada patlayıcı falan yok benim kıyafetlerim var ve sana küfretmedim" elimdeki boş sigara paketini yere atarak tamamladım sözlerimi "Bitmiş sigarama sövdüm o arada sende burdan geçiyordun. Anladın mı şimdi?" 

Uzun bir süre mal gibi yüzüme baktı mal.

"İşte bu. " dedi yanımadaki boş yere otururken. Bu sefer ona mal gibi bakan ben oldum. Kaşlarımı çatabildiğim kadar çattım. Hayırırdır bilader der gibi.

Elini cebine attı bir şey arıyordu. Her hareketini dikkatle izliyordum. Bi paket sigara çıkardı önce kendi dudaklarının arasına bi dal yerleştirdi sonra paketi bana doğru uzattı. Terettütle önce eline sonra yüzüne baktım. Al der gibi kafasını salıyınca ve sigaramın bitiğini göz önünde bulundurarak aldım bir dal.

Çakmağını bana doğru uzatınca aldırıs etmeden kendi çakmağımla yaktım. Oda kendi sigarasını yaktı ve cakmağını cebine attı.

"Evet seni dinliyorum" yüzüme baktı ve sırıtmaya başladı mal.

"Öncelikle ben Sinan" dedi elini uzatarak ama benden tepki alamayınca sırarla bekledi

"Ve sende?"

"Eray" elini sıktım.

"Evet Eray kaderin cilvesine bakki bizi biraraya getirdi. Yani nerden bilelilirdimki sen burda oturacaksin ve bana küfür söyleyeceksin ve bizde bu vesileyle tanış-"

Sözü benim sözlerim tarafından kesildi yoksa bıraksam yarına kadar konuşacakmış gibi hali vardı.

"Kısa kes hadi sabaha kadar seni dinleyemem"

Normalde bu kadar ters bir insan değilimdir ama son bir ayda yaşadıklarım bana yeterde artardı bide onun zırvalıklarını kaldıramıyacaktım.

"Tamam o zaman başlıyorum. Şimdi ben üstün zekamla anladığım kadarıyla kalacak bir yer arıyorsun." dediklerini onaylatmak ister gibi yüzüme baktı.

"Diyelim ki öyle sanane bundan?"

"Ben iki arkadaşımla birlikte kaldığımız bir öğrenci evimiz var. Bir tanede bos odamız ve bizim kirayı bölüşmemiz gereken biri daha gerekiyor yani bunu arkadaşlarla tam kararlaştırmadık ama öyle. Hazır bir birimizi bulmuşken bu fırsatı değerlendirelim derim sen ne düşünüyorsun?"

Aslında şu ana kadarki elimdeki tek seçenkti. Ama yinede kararsızdım tabi.

"Size nasıl güvenicem ve arkadaşların beni istemezlerse ne olacak?"sözlerimin ardında yine bir piçimsi gülümseme yerleştirdi dudaklarına.

"Hadi ama ikimizde bir birimize güvenemeyiz ki biz sana evimizi açıcaz bu durumda tedirgin olması gerekenler bizleriz. Ve arkadaşlara gelince ben onları ikna ederim. Doğan sorun değilde Yiğit bir az sorun çıkarabilir. Oda biz kabul ettiğimizden kabul edecektir."

Offf amk ya şimdi başka seçeneğimde yok gitsem neyle karşılaşacağımı bilmiyorum kalsam nerde kalıcam.

"Eee ne diyorsun?"

"Tamam aq"  ve kaderimize boyun eğmek buna dense gerek.

"Hadi o zaman çantanı alda gidelim." ayğa kalkıp yürümeye başlamıştı bile.

Ardından baktım bir süre şimdi kimbilir başıma neler gelecekti.

"Hadi gelmiyor musun?" arkasına dönerek seslendi.

"Geliyorum"

Geliyorum amk.

Bu bir nevi geçiş bölümüydü.

Gelecek bölüme dair bir beklentiniz varsa yoruma yazın.