When She's Gone

CHAPTER 1

“ Hey Alexsha! Hey Alexsha earth to you!”

“What is it bitch?” naiinis kong tanong sa kanya, Well kahit sabihin kong bitch siya okay lang dahil sanay nayan sa akin at hindi naman totoo yon

Hindi ko namamalayan naka tulala na pala ako aish!

“HEH! Dismissed na daw, eh bakit naman kase ang lalim ng iniisip mo?”
What? Tinignan ko yung paligid ko wala na palang estudyante da-dalawa na lang kami dito sa classroom

Well meet my best friend Emerald Avrian Calaens she is the only friend  i have and i love her like a sister

“Sorry its just im not feeling well today” pagsisinungaling  ko ayaw ko man sabihin sa kanya ang nagyari kagabi ayaw ko siyang mag alala pa dahil sa akin thats the least I want to treat her she's the only  family I have well not in blood but in bond, hindi sa wala akong pamilya pero hindi ko lang feel na pamilya ko sila

Yung mga kaibigan ko noon hindi ko pa siya kilala ay plastik kinakaibigan lang ako dahil mayaman at matalino ako. Yes I'm smart want a proof? Hindi ko naman ipagmamayabnag pero Dean lister lang naman ako at minsan minsan nag to-top 1  dahil kung hindi papagalitan naman ako ng magulang ko. Pero naging magulang ba sila sa akin wala naman silang pakealam sa akin diba?

“Huyy tulala kana naman Hindi ka naman mainit ah?” sabay pahid sa noo ko

“Uhmm... hindi kasi ako makatulog kagabi kaya napuyat ako” Well totoo naman kasi hindi ako nakatulog kagabi

*Flashback*

Tunog lang nang pagkain ang naririnig ko habang kumakain kami ng Family dinner pero dahil wala sila ate at kuya  kami lang nila dad at mom well once in a blue moon lang kami sabay sabay na kumain pero puro business lang naman ang pinag uusapan nila pero ngayon nakapagtataka lang na hindi sila nagiingay parang mali eh

“Alexsha meron kaming importanteng sasabihin sayo” dad said  what? Ano naman yon? Sesermonan na naman nila ako? Nakakasawa na ah.

“What is it Dad?” malumnay kong sabi pero nacucurios naman ako kung ano iyon

“You need to go to L. A to continue your studies in there and your gonna take business Ad.” Dad said in full of authority

“BUT! Dad why!?” sabi ko or should I say sigaw?ng hindi ko namamalayan  napatayo pala ako sa upuan ko

What the hell? No way I can't leave Philippines I love it here!Pero ano bang maggawa ko? Lagi naman silang masusunod.. But no this is my life Im already  18 so I can make my own decision now and I  don't want to leave!

“SIT! Young lady.. If I said your gonna go to abroad your ganno go” madiin niyang sabi pero hindi ako natinag

“Alyxia! Umupo ka! Wala kabang manners?! Kumakain tayo” naiinis na sabi ni Mom pero paninindigan ko parin iyon

“Mom! Do you know about this?!” sabi ko kay Mom pero kumalma muna ako ng konti sempre magulang ko parin sila kahit wla silang pakealam sa akin sad but true..

“Yes I know” Mom said while sipping to her wine elegantly

“And you agree about this?!” I cannot believe this of all people Si Mom pa? Akala ko ba gusto niya Kong manatili dito sa pilipinas at sila naman ay sa L.A? Noon na gusto ko na pumunta roon hindi  nila ako pinayagan tapos ngayon na gusto ko na rito na lang ako salang naman nila akong pa payagan!?

“Oo sumangayon ako para naman tumino kana!”
Ouch so da tingin nila loko loko ako? Well slight lang naman kapag tumatakas ako at pumupunta sa bar sadis oras ng gabi

“Urgh! Bakit ba ganyan kayo? Wala ba kayong pakealam sa akin?Hindi niyo ba ako Mahal?!” ng hindi ko namamalayan may tumulo na palang luha sa mata ko

“WAG kangang mag drama dramahan diyan Alyxia” what? Dramadramahan? Wala naba talagang pakealam sakin?

“I HATE ALL OF YOU?!” sabay takbo papunta sa kwarto ko at umiyak nagdamag

*End of Flashback*

So yun nga Urgh! Mag lalayas talaga ako sawang sawa na ako sa kanila pero wait....

SAAN AKO PUPUNTA?! Ayaw ko naman kila Emerald kasi nakaka hiya tapos alam kong dun din nila naman ako matatagpuan

“Huy Alyxia tarana!” ayy oo nga pala medyo madilim na kasi

“Tara na nga” sabi ko sabay takbo