‘Sel?’
Ik kijk op van mijn kom met cornflakes en antwoord:
‘Ja?’
‘Waarom moet ik vandaag naar school en jij niet?’ Vraagt mijn kleine broertje.
‘Dat weet je best, Rico. Ik heb vandaag vrij omdat ik in een toets week zit en ik geen toetsen vandaag heb, en jij hebt gewoon school.’ Zeg ik op een slaperige toon. Ik kan s’ ochtends nooit makkelijk opstaan, en zit dan ook vaak in te dommelen aan de keuken tafel. Gelukkig heb ik mijn 'O’zo lief broertje' om me wakker te houden met zijn gezanik en gezeur.
‘Dat is niet eerlijk! Waarom hebben wij geen toets weken en vrij dagen?!’ Zeurt mijn broertje.
‘Om dat je nog op de basisschool zit en daar doen ze niet een toets weken en vrije dagen. Rico, eet gewoon je eten op en hoepel alsjeblieft op naar school zodat ik je gezanik niet meer hoef aan te horen.’ Ik kijk hem over de tafel boos aan.
Rico steekt zijn tong naar mij uit.
Ik steek ook mijn tong uit.
'Erg volwasse Seleen.' zegt mijn moeder terwijl ze de keuken binnen loopt.
Ik zucht. Waarom krijg ik altijd de schuld? Vraag ik me in stilte af. Het is volgens mij gewoon iets wat ouders doen. Ze geven gewoon de oudste de schuld, lekker makelijk denken ze dan.
Mijn moeder is een beetje anders dan anderen.
Toen ik ongeveer 2 was hebben we een huisbrand overleeft.
Het huis was in brand gevlogen midden in de nacht. Ik begon te huilen, waardoor mijn ouders net op tijd wakker werden waardoor ze met mij het huis uit konden vluchten. Mijn moeder is echter erg verbrand geraakt toen ze mij ging halen en toen pas vluchte. Het gekke was dat mijn moeder ernstige levens gevaarlijke brandwonden had op gelopen ik alleen een klein litekentje op mijn nek er van over heb gehouden.
mijn moeder lag maanden lang in het ziekenhuis en heeft huid transplantaties nodig gehad, daarna nog vele maanden met medicatie en revalidatie. Ik kan me er nog maar weinig van herinderen.
Maar mijn moeder heeft er veel litekens aan over gehouden.
Op haar armen zitten dikke litekens en op haar benen. Haar rug zit ook vol litekens, maar het meest opvallende is haar gezicht. De litekens op haar gezicht zien er altijd rood en gezwollen uit. Haar huid heeft een on natuurlijke rode kleur en een glans. Door haar linker wenkbrauw loopt een liteken tot aan iets voor bij haar haar grens. Ook zijn haar oren een andere vorm dan normale oren. En in haar kort geknipte, zwart geverfde haar zetten kale pleken die ze verbregt door haar haar kort en wild te houden.
Het is ironies om te bedenken dat haar natuurlijke haar kleur donker rood is. Rood bruin zoals een haard vuurtje.
Ze haat haar eige haar kleur dus verft ze het zwart. Ik mis haar rood.
Ze staat in de keuken met een nonselante houding en een glimlag. Haar groene ogen lachte mee. Ze droeg een donkerblauwe spijkerbroek en een bege trui met een kolnek.
Ja joch, Seleen wordt toch eens volwasse. Zegt mijn broer en uitdagend en invrijvend er achter aan.
Ik kijk hem woest aan. En zeg op een valse bezorgde toon: Rico, moet je onderhand niet eens naar school vertrekken? Zometeen kom je nog te laat.
Mijn plagerijen hebben het gewenste effect. Mijn broer kijkt me boos aan maar begind zijn bord op te ruimen en zijn spullen te pakken.
