(MHIAM) Behind The Lies BOOK II [✔]

(MHIAM) PartII [CHAP: 20]: FINAL CHAPTER

(MHIAM) PartII [CHAP: 20]: FINAL CHAPTER
"Pl-please t-tama na." humagulgul na ng iyak si mira kahit na medyo paos na siya at hindi na niya magawang tumawag ng tulong.

Hinahalikan na ng lalaki ang leeg niya pababa sa cleavage niya na lalong nag paiyak sa kanya. Paano pa niya magagawang harapin ang asawa kung magagawa nitong makuha siya?

Pagod na siyang lumaban at wala na siyang lakas na natitira pa sa katawan para maitulak ang lalaking nakaibabaw sa kanya ngayon. Half close and half open na lang rin ang mata niya dahil sa mga pasang nasa mukha niya.

"Ge-gery..... Hel-p m-me pl-please.." buling niya turan.

*BANG*
Isang tunog ng baril ang umalingawngaw sa loob ng silid kung nasaan si mira. Hindi na niya makita kung anong nangyayari. Kung sino ang bumaril o baka siya ang binaril at patay na siya ngayon.

Hindi na niya magawang maramdaman ang katawan dahil sa pag kamanhid nito sa sakit. Feel nga ni mira wala na siyang katawan. Utak na lang kasi niyang ang gumagana.

*BANG* *BANG*
Sunod sunod na ang naririnig ni mirang putok ng baril pero 'yong lalaki pinagsasawaan paring dilaan at halik halikan ang mukha't leeg niya. Naramdaman niya ang kamay nitonf humihimas sa dalawa niyang bundok tanging iyak na lamang ang nagawa niya.

Ramdam niya na pupunitin na nito ang pang-itaas niyang damit pero isang tunog na naman ng baril ang umalingawngaw ay kusang bumagsak ang katawan ng lalaki sa ibabaw niya.

Nabasa ng dugo ng lalaki ang katawan ni mira pero hindi iyon ang pinansin niya. Gusto niyang makatakas. She needs to. Alam niyang ito ang tinamaan ng baril. Laking pasalamat niya.

"Mira!! Mira!!" isang familiar na boses ang narinig ni mira na tumatawag sa kanya.

"G-gery," pumikit si mira at muling umagos sa pisngi niya ang masagang luha na tila ba hindi nauubos dahil panay ang buhos nito sa kanyang pisngi.

"Mira?!!" naramdaman na lamang ni mira na gumaan ang nasa ibabaw niya.

Panaginip ba 'to? Sana naman hindi kasi talagang gusto na niyang makasama ang pamilya niya.

"God!! What did they do to you!! I'll kill them!!" naramdaman na lamang ni mira na nasa bisig na siya ni gery.

She felt it again. Her heart beating so fast. His warm tight hug is giving her secured and safe feelings. She miss him so much. Ngayon na lang ulit niya naramdaman na nabuhay ang puso niya ng dahil din kay gery. Nabuhayan siya ng loob dahil nasa tabi na niya si gery.

"Ger-gery... I want to g-get out of he-here pl-please." she whimpered.

"Shh.. Ilalabas kita dito don't worry." nag pipigil sa galit na turan ni gery.

Hindi niya kayang makita sa ganoong situation si mira. Sobrang nag hihirap ang puso niya sa hitsura ni nito. Sira na ang pang itaas nitong damit at sobrang dami ng pasa at sugat nito sa katawan. Kahit ang mukha nito ay halos mapuno ng mga hita at sugat.

"Do you capable to walk?!" tanong ni gery. Tumango na lamang si mira. Nag simula na silang mag lakad ng may makita si gery na kalaban kaya naman tinago niya na muna niya si mira sa may medyo tagong lugar.

Naririnig na rin nila ang ilang putok sa bawat kanto ng bahay nila urika/brittney.

Nakakita si gery ng kalaban kaya naman agad niya itong pinaputukan ng baril na hawak niya. Wala siyang choice kundi ang mag paputok dahil kapag hindi niya iyon ginawa siguradong buhay naman nila ang malalagay sa piligro.

Nakakailang patumba pa lang siya ng kalaban ng lumitaw sa harapan niya ang mommy, daddy and si urika/Brittney na hawak ngayon ang asaqa niya.

Urika smirk. "Hindi mo kami maiisahan gery!! Kung nag pakasal ka kang sana sa akin edi sana tapos na ang lahat ng ito." urika at sinambunutan si mira.