── byli siostrami, które nawzajem wbijały sobie nóż w plecy.
❛❛ MYŚLAŁAM, ŻE BEZ CIEBIE STOCZĘ SIĘ NA DNO
TYMCZASEM JESTEM NA SZCZYCIE
MYŚLAŁAM, ŻE PRZEMIANĘ DO TEJ PORY,
ALE TAK SIĘ NIE STANIE
MYŚLAŁAM, ŻE SAMA SIĘ ZNISZCZ
LECZ WCIĄŻ TU JESTE...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
||NA krańcu miasta pomieszkiwała w drewnianej chatce turecka zielarka, kobiecina liczyła sobie sześćdziesiąt wiosen. Za młodu była przepiękna. Posiadała długie kręcone hebanowe włosy z siwymi pasami i jak morze egejskie tęczówki. Pomimo że urodziła pięcioro dzieci to miała figurę klepsydry, na nic nie skarżyła się. W tej chwili przyrządzała miksturę leczniczą, na zamówienie dla małżonki sędziego. Cieszyła się wielkim szacunkiem wśród ludzi, nie miała wielu wrogów. Ostrożnie i powoli wlewała do małej fiolki bezbarwną ciecz, drewnianym korkiem zamknęła ampułkę. Odłożyła na stolik, zadowolona uśmiechnęła się. Usiadła na bujanym krześle, zaczęła wyszywać wzory chusteczce. Wieczorem miała pojawić się po płyn, więc musi czymś się zająć.
Błogi spokój został przerwany przez nieznanego gościa, przerwała robótkę i powstała z krzesła. Niespodziewanym gościem był najwierniejszy sługa ulubienicy sułtana, wszedł do środka egipski kastrat. Na ustach pojawiał się złośliwy uśmieszek, każdy. wiedział że zmieniał sułtanki jak rękawiczki, wielbił złoto i drogocenne kamienie. Wzrokiem przyjechał od czubka głowy do stóp, ze wstrętem odwrócił spojrzenie. Za przepych i najlepsze tkaniny wszystko by zrobił, nawet własną matkę by sprzedał. Po dłuższej chwili opuścił mieszkanie, coś szeptał do ucha młodej dziewce, wszyscy zniknęli z pola widzenia. Z pełnym majestatem przybyła haseki obecnego monarchy, przyodziana w najdroższe rzeczy które miały wyrazić potęgę jaką włada.
Niegdyś słodka i niewinna niewiasta z greckich, wysp a teraz gorzka i samolubna oblubienica kraju. Nie była urodziwa ale miała to coś co przyciągało, dzięki temu z łatwością wspinała się po szczeblach władzy. Każda mieszkanka pałacu nie pchała się do łoża władcy, bo wiedziały na co stać matkę książąt; bowiem starczyło jej jedno słowo a lądowały na dnie morza lub w tawernie. Zastanawiała się czego chce haseki sultân, od prostej i skromnej kobiety. Podeszła bliżej z wysoko uniesioną głową, chłodno spojrzała się w księżycową różę.
── Przepowiedz mi co mnie czeka w przyszłości, Aygül Hatun.
Zażądała księżyc w pełni, oddała przynależny szacunek. Życzeniem wielkiej pani, jest dla zielarki rozkazem. Uzupełniła naczynie wodą, rzuciła garść ziół i kilka kropel swojej krwi. Zamknęła oczy i zaczęła wypowiedzeniu słowa po łacinie. Gdy wypowiedzeniu zaklęcia, otworzyła oczy. Nie miała niebieskich ślepi tylko białe, jakby szatan ją opętał. Nimi spojrzała się na Mahpeyker Kösem, wcale nie była poruszona tym.
── Będziesz rodziła nie tylko synów a córki, będziesz wpadać szał i złość, Będziesz brzydziła się dziewczynkami, Będziesz w wieku dziecięcego wydawać za mąż, Nie tylko by się pozbyć się, ale też dla korzyści majątku i władzy, Będziesz z zimną krwią pozbywać się wrogów, martwe ciała rzucisz na dno morza, Będziesz zabijać synów a przy życiu zostawisz najmniej zdolnych, bo łatwo będzie tobie rządzić nimi, Będziesz przyjmować łapówki, nie tylko złoto czy biżuterię, Z chciwości zrobisz skarbiec na swoje kosztowności, Będziesz romansować, z tego zakazanego związku urodzi się syn, Błogi stan przerwą dwie dziewki ziem ruskich, są nadchodzącym zwiastunem twojego upadku, Będziesz prowadzić z nimi wojnę, którą przegrasz, Będziesz patrzeć jak bliscy umierają, za twe grzechy, Zostaniesz wygnana i zapomniana.
Gdy wróciła do siebie, po haseki sultân tylko pozostało sakiewka z złotem. Jeżeli by chciała zmienić przyszłość, to nie uda się. Nawet gdyby modliła się do wielkiego pana, zabijała niewolnice z pochodzenia ruskiego to wcale nie zmieni tego co stanie się.
