Droga siostro!
Mam nadzieję, że wszystko u Ciebie okay. Wiem, że okropnie Cię zraniłem, tym co zrobiłem, ale mam nadzieję, że mi wybaczysz. Ten świat nie został stworzony dla mnie.
Pamiętasz jak mówiłaś, że mam piękny głos? Nigdy w to nie wierzyłem, ale napisałem kilka piosenek i gdy je śpiewałem to czułem szczęście. Nawet jeśli brzmiały okropnie to przyniosło mi to wiele frajdy (przykro mi nadal uważam, że mój głos jest okropny).
Chciałbym, abyś przeczytała te piosenki, dlatego włożyłem je do Twojego listu. Są Twoje.
Rozmyślałem dużo o śmierci w ostatnim czasie. Jadąc do szkoły, siedząc na lekcjach. Myślałem co by było gdybym nagle zniknął. Czy ktokolwiek by się tym przejął? Jak szybko odszedłbym w zapomnienie?
Stałem na dachu, jakiegoś budynku, niepewny tego co zrobić. Żyć dalej czy skończyć to wszystko. Było późno, na dworze było ciemno. Obserwowałem jadące samochody i ludzi, którzy wyglądali jak małe mrówki. A ja czułem się wielki. Czułem się jakby wszystko spoczywało u moich stóp, że mogę to wszystko skończyć w jednej sekundzie.
I podjąłem decyzje, że to wszystko musi się skończyć jak najszybciej.
Kochana siostro, kocham Cię i przepraszam, że teraz mnie nie ma. Nigdy nie chciałem Cię zranić, a pewnie robiłem to często. Zrozum po prostu, że nie umiałem żyć dalej. To wszystko stało się przytłaczające. Lecz nigdy to nie była twoja wina.
Bądź zawsze szczęśliwa i uśmiechaj się jak najczęściej, bo twój uśmiech jest cudowny.
Harry
