"Karlos'um..Ferdi'm" dedi gülerek kadın ve bi adım atıp Karlos'la Ferdi'ye sarıldı onlar şaşkınlıktan kurtulup onlarda sarıldı ayrıldıktan sonra
- Abla senin burda ne işin var? dedi Karlos
- O ne biçim soru lan öyle yoksa beni istemiyo musunuz? dedi hafif sinirli hafif şakayla
- Yok abla şey biz şaşırdık da. diye açıklama yaptı Ferdi
- Belli belli. dedi gülerek
- Bahadır nerde ? dedi gözleri aramaya başladı
- O dışarda abla gelir o da. dedi Karlos sonra kadının bakışları bizi buldu
- Vay Kandemir yokken eve kız mı atıyonuz yoksa. dediğinde biz şaşkınlıkla ağzımız açıldı
- Yok abla ya olur mu öyle şey. dedi Ferdi
- Korkmayın len söylemem Kandemir'e yalnız güzel kızlarmış aferin. dedi bizi süzerken
- Ya pardon ama öyle bişey yok. dedim sitemle birden.
- Öyle mi ? Peki nasıl bişey var? dedi kadın bize sorar gözlerle sonra Ferdi'lere döndü o sırada Kandemir abi girdi kapıdan
- Çocuklar yeni bi işimiz var hazır olun- dediğinde kadın ona dönmüştü Kandemir abi şaşkınca kaldı bi süre sonra
- Nur.. dedi sadece
- Kandemir ? dedi kadın gülerek sonra Kandemir abi'ye sarıldı. Ayrıldığında
- Kandemir valla hiç değişmemişsin hep aynısın.
- Nur senin ne işin var burda?
- Haydaa. Herkeste ilk bunu söylüyor hiç mi istemiyosunuz beni? dedi kadın hiddetle
- Ablam lafını balla kesiyom ama kapı ağzında konuşmasak bunu malum yerin kulağı var duyan falan olur. dedi Karlos.
- Evet ya içeri geçelim. dedi Ferdi. Kandemir abi kapıyı kapattı hep birlikte yukarı çıktık. Kadın evi incelemeye başladı sonra
- Vaay evinizde pek bi cillopmuş.
- Öyledir. diye geçiştirdi Kandemir abi
- Ee siz neler yapıyosunuz bakalım? dedi kadın
- Sen bizi boşver Nur asıl seni hangi rüzgar attı bakalım.
- Özledim.. Geldim.
- Burda kalamazsın. dedi Kandemir abi
- N-nasıl yani? dedi şaşırmıştı
