-Bunu yapmak istemiyorum, baba
-Tekrardan aynı şeyleri duymak istemiyorum kızım. Onunla evlen,bitsin artık
-Biten tek şeyin bu mu olduğunu düşünüyorsun? Peki ya ben ne olacağım, beni hiç düşündün mü?
Ömür boyunca sevmediğim bir insanla yaşamamı istiyorsun. Babam da olsan asla buna izin vermeyeceğim
-Kimseden izin aldığım yok. Düğün gününe kadar bu odadan çıkmıyorsun. Anlaşıldı heralde
Babam odadan çıktıktan sonra derin düşüncelere daldım.
Kim demiş çıkamam diye elbet bir yolunu bulurum. Hemen pencereye koşup yerden yüksekliğini hesaplamaya başlamıştım bile.Atlarsam kesin aşağı löp diye düşerdim en fazla ayağımı incitirdim daha önce yapmamış olsaydım Korkardım.Tam ayağımı pencereden uzatıp aşağıya atlıyordum ki bahçedeki korumalarla göz göze geldim. Babam bu sefer gerçekten tedbirli davranıyordu başka bir açıklaması olamaz. Onlara gülümseyip
'Merak etmeyin burdan kaçıcam ve siz aptallar beni yakalayamıcaksınız
Benim bu sözlerime alışık oldukları için pek önemsemediler. Onlarda biliyorlar tam tamına 34 kere evden kaçtım ve hepsinde de yakaladılar. Babam bunlara boşuna para vermiyor. Gerçektende işlerini iyi yapıyorlar. Keşke bende iyi kaçabilseydim. Yarı yola kadar her şey mükemmel gidiyor ama bahçe kapısından yola çıktığımda mutlaka bir yere çarptığım için beni yakalıyorlar. İyi bir ajan olabilirdim aslında sadece biraz sakarım işte.
-Abla orda mısın yoksa kaçma girişiminde misin?
-ikincisi
-Bence hiç deneme sonucu biliyoruz
-Söylesene joon bana yardım eder nisin kaçmamda
-Ederim etmesine ama babam beni gönderiyor bilirsin 2 gün sonra evleneceksin ve benim sana yardakçılık yapacağımdan oldukça emin
Nedense kalbimde tarifi zor bir acı hissettim. Bu zamana kadar babamla çok iyi anlaşırdık ,birbirimizi çok severdik, annemin ölümünden sonra daha da kenetlendik birbirimize. Her zaman en büyük destekçimdi. Ama ne varki şimdi beni istemediğim bir adamla evlendiriyor sebepsiz yere, ona olan borcumu bu şekilde ödemeliymişim.Hayatımı mahfettiğinin farkında bile değil.Meğer beni bir yük olarak görmüş hep, ben ona borçlanmışım meğer.
-Tamam joon, sorun yok başını belaya sokmanı istemem
-Saçmalama evden çıkıyormuş gibi yapacağım, gece 2 de seni almaya gelirim
-Hayır Joon, babam beni bir kenara attı zaten sana da aynı şekilde davranmasını istemiyorum. Git ve gelme,başımın çaresine bakarım
-Seni o adama vericeğimi düşünüyorsan çok yanılıyorsun, Noona. 2 de hazır ol gelip alacağım seni
-Yapma Joon, yardım etme bana
-Biliyor musun Noona sen mutlu olmayı hak ediyorsun
Dış kapı sesinin çarpmasıyla gittiğini anlamıştım. Tekrar geri gelicek ti. Bir yanım deli gibi beni burdan çıkarmasını istiyordu ama diğer yanım biricik kardeşimi kendi bataklığıma çekmek istemiyordu. Eğer babam bizi yakalarsa onuda evlatlıktan reddeder ve gerçekten de aklı başına gelene kadar onu eve almazdı. Ne yapacağımı bilmiyordum. Ama kesinlikle ne istemediğimi biliyordum. Ben Park Jei kesinlikle o adamla değil, beni daima mutlu edecek hayatımı değiştirecek adamla evlenecektim.Kesinlikle filmlerdeki gibi onla çarpışacak sonrada ilk görüşte aşık olacaktım.Birden kendi düşündüklerime güldüm. Bu asla olmayacaktı, biliyorum. Öyle bir adamın bana çok uzak olduğunu biliyorum ama nedensizce bunu düşlemekten kendimi alıkoyamıyorum. Her şey bitip burdan kaçtığımda belki bunları düşünürüm ama şimdi düşünmem gerken tek şey şu lanet odadan bir an önce kurtulmak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Değişen Kanatlar
Romance-Beni buna zorlama baba -Bu zamana kadar senin için her şeyi yaptım şimdide dediğim adamla evleneceksin Düğününden kaçan bir kızın, çılgın hayranlarından kaçan bir adamla yollarının kesişmesi -Seni tanıyorum, gelinlikliydin. -Rüya görmüşsün -Oldukça...
