✧İzmarit Kokusu✧

ay tenli kadın

Etraf kap karanlık sokağın başında sadece bir sokak lambası hafiften yüzümüz ıslanıyor yağmur çileniyor o karanlık sokakta geçerken sana sarılmanın huzuruyla yaşıyorum ortak kulaklıktan dinlediğimiz şarkımızı söylüyoruz sarhoş gibiyiz ama gerçekten sarhoş değiliz biz birbirimizin kafasının güzelğine aşıktık ve bir anda TENİN ALMIŞ BEYAZLİĞİNİ AYDAN SAÇLARININ RENGİ GECEDEN die bağırıyoruz bomboş sokak kimse duymuyordu bizi bizden başka .ahhh romeom benim diyorum o da ahh jüliet itiraf et seviyorsun demi romeonu bende kimsesiz sokaklara anne olmuş gibi SEVİYORUM LAN BU ADAMİ DUYUN BİZİ, BİZİ KİMSE AYIRAMAZ. Halit benim romeomsun sen ｡◕‿◕｡
Sen bir anda önümde eğiliyorsun o an balkon sahnesini canlandiriyoruz
Jüliet:
Ahh Romeo neden romeosun ki sen inkâr et babanı diyordum vee
O güzel rüyadan uyandım günaydın güneşin doğmadiği sabahlar günaydın halitsiz geçen yıllarım Halit artık yanımda değil 3 yıl önce onu ait olduğu yere verdim o benim içimde kalan yarınlarimdı inandığım yalanların güzeliğiydi acı gerçek onu kaybettim beni bıraktı gitti hemde benim haberim olmadan nerden bilebilebilirdim ki aldatiğini ama hala kanayan yaram beni aldattığın kadının çocuğu için susuyor içimde yangınlar var ama susuyorum işte şöyle anlatayım umut verdi sonra Helin die bir kız girdi aramıza girdi haliti de tek kişilik yatağa sığdırdı anlamıştım aslında bana bağırmasından ayrılmak istiyordu ama bir şey yapamıyordum susmaktan başka onu elimde fazla sıktım o da beni aldatmayı tercih etti yıkıldım helin nin hamile olduğunu duyunca o adam benim anlatamadiğım şiirlerinde kaldı o an asla söyleyemedim bir açıklama elbet yapacaktı yazmadım daha doğrusu yazamadım ayrılmak istemiyordum ama ondan nefret ediyordum gece yarısı içip gelmişti sarhoştu ağlıyordu açıklama yapmasını bekledim bir şey de demedim biraz sessizlik oldu sonra yavaştan açıkladı bana olan bitenleri gözüme baktı son kez BEN SENİ SEVMİYORUM dedi o an sinirden kapıyı yüzüne kapatım hüngür hüngür ağlıyordum neden ben naptım diyip diyip kendime kızıyordum aynaya bakıp şişen ve kızaran gözlerime bakıp güzel olmalıyım beni bundan terk etti belkide dedim o saaten sonra telefona bakıyordum bir umut mesaj atar yalan der şaka yaptım der ve sarılırdık dedim ama o mesaj 3 yıldır beri hiç gelmedi hiç  içmezdim sigara felan o gece bende kalan son paket sigarasını içmiştim zaten bir tane kalmıştı değersiz gördüğü için bırakmıştı o sigarayı da tıpkı benim gibi bırakmıştı iki üç ay geçmişti çocuk daha doğrusu yasak aşkın meyvesi olan o çocuk doğmuş ve adını benim adımı koymuşlardı ondan aldığım en son haber böyleydi bu arada benim adım melek harbiden de dalında açan son güldüm şimdi o kız çocuğu yasak aşkın meyvesi büyümüştür iki yaşındadır heline gelirsek Helin ni de görmedim kızını da Halit de bir daha aramadı zaten arayamazdı arasaydi nolcakti ne diycekti melek  bak ben çocuk yaptım o geceyi anlatıyım mı sana mı diycekti. "Ölülerde yaşarmış" onu öğrendim ben ve o günden sonra bu olay yüzünden okulumu okuyamadım 2 sene tekrar ettim aynı bölümü sınavları kazanamadım olayı unutamamıştım bile herşey çok güzelken bitti herşey şimdi biraz daha iyiydim atlatmistim ama yorgunluk vardı üzerimde bir sene önce de sınavlara çalıştım sonunda istediğim bölümü bitirmiştim ama puanım düşük olduğu için doğuya göndermişlerdi beni kısaca İstanbul hayallerde kaldı desene İstanbul'dan doğuya gittim gittiğim yer çok saçma bir yer aslında az araştırma yapmıştım İstanbul ile Malazgirt arası 1453 km imiş şaşırmıştım tesadüfe bak dedim. Doğu da yeni bir hayat vardı elbet geçecekti geçtiğinde ilk işim tahinimi istemek olcakti İstanbul'a geri dönmek istemiyordum yaşandiklardan sonra İzmir'e gitmek isterdim ama olmadı ve buraya geldim ben öğretmendim öğrencilerim vardı onlar da benim çocuklarımdı (◕ᴗ◕✿) hayata burdan devam edecektim bir köyde köy okulunda ilkokul da^_^  uçak biletimi aldım ve 16 saatlik yolu belkide daha fazla yolu aştım ve artık oradaydım yarın pazartesiydi ilk defa pazartesileri sevdim ve ilk defa bu kadar heyecanlıydım fazla heyecan bana zarar da neyse ( ꈍᴗꈍ)
Uyumam lazımdı ama uyuymamadım yatağıma uzandım elimde kahve ile dışarıyı izliyordum etraf da çok fazla dağ vardı dağın tepesinde ise kar vardı o manzaraya bakıyordum ama sıkıcı gelmeye başlamıştı kalorifer yoktu soba vardı ve cidden etraf sıcacıktı kitap okumaya gitmiştim "uzun hikaye" idi kitabın ismi filmi de vardı bunu okumanın sebebi de vardı o da filmine ilk kez halitle gidişimizdi okudukça acı çeksem de vazgeçmiycek gibiydim kim bilir belki ben aci çekmeyi seven bir manyağimdir (◠‿◕)

Vee meleğimiz uyuya kaldı ✧◝(⁰▿⁰)◜✧
İyi uykular güzel kadın (•‿•)