[ na jaemin + lee jeno]
Garip hissediyordu,ilk defa birisi onu öpmüştü ve o onu öpen yabancıyı tekrar öpmek istiyordu.Tekrardan onun kollarının arasında olmak istiyordu.İşte bu garipti.
•gnani
{30 Mart 2020-17 Nisan 2020}
#18-najaemin
#5-najaemin
...
"yolunu beklerken daha dün gece kaçıyorum bu gün senden gizlice kalbime baktım da işte iyice anladım ki sende herkes gibisin
büsbütün unuttum seni eminim maziye karıştı şimdi yeminim kalbimde senin için yok bile kinim bence sen de şimdi herkes gibisin"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
𝓉𝒽𝑒 𝓃𝒾𝑔𝒽𝓉 𝓎𝑜𝓊 𝓀𝒾𝓈𝓈𝑒𝒹 𝓂𝑒
Güneş ışınları perdesinden sızarak odasına girmek için bir savaş veriyordu.Gözlerini biraz aralayarak saate baktı.Şaşırmamıştı.Bir kaç gündür olduğu gibi erkenden kalkmıştı yine.Düşüncelerini durduramıyor ve yabancıyı düşünmekten alıkoyamıyordu kendini.Tam olarak bir hafta geçmişti olanların üzerinden ama Jaemin o günden beri yabancıyı ve bıraktığı öpücükleri düşünüyordu.Ne zaman bir kitabı okumaya çalışsa yabancının açık kahve saçları ve anlamlandıramadığı güzel kokusu geliyordu aklına.Bu durumdan nefret etmişti. Hiç tanımadığı birine karşı bir şeyler hissetmekten korkmuştu ve bu korkudan nefret etmişti.
Bir rutin haline gelen işlerini yapmamış,boş tavana bakıyordu.Yabancıya yakışabilecek isimleri düşünüyordu.Tüm işi yabancı olmuştu bir anda.Yabancıyı düşünüyor,bir daha ne zaman görüşeceklerini tahmin etmeye çalışıyordu.Aynı zamanda konusu ne zaman ona beslediği duygular olsa kaçıyordu. Kendisi bile kendi düşüncelerinden kaçıyordu.
Düşüncelerini bölen ise kapısının iki kere tıklatılmasıydı.İçeri giren minyon ve hafif kilolu annesiydi.Kadın derin bir nefes almış ve etrafa bakmıştı.Odanın dağınıklı kadının nefes almasını zorlaştırıyordu.
"Na Jaemin,bu odanın hâli ne böyle?"Cevap vermeden yatakta doğruldu ve omuz silkti. Annesi bu sefer yatağına ilerledi,yatağın üstündeki kıyafetleri yere attı ve yatağa oturdu.Kıyafetleri yere atma olayı bir şekilde odanı topla demekti.
Pencereye uzanıp perdeyi açtı sonra camı sonuna kadar açıp konuşmaya başladı. "Oğlum benim,ne oldu sana?Tamam normalde de dağınıksın,konuşmayı ve anlatmayı sevmezsin ama en sevdiğin şeyleri bile yapmıyorsun bir haftadır."Jaemin kendine kızdı.Yine gereksiz yere üzmüştü annesini.
Hiç bir şey demedi.Diyemezdi çünkü o bile bilmiyordu ne olduğunu.Omuzları düştü.Gözlerini bir kaç kere kırpıp annesine sarıldı sadece.Annesi de bir şey demeden sarılmaya devam etti.Jaemin dışarıya kapalı bir çocuktu.Onun dünyası odasından başka bir yer değildi.Bu dağınık ve tozlu oda kendi kendine yaptığı dünyasıydı.
Ağlamamak için gözlerini kırpma ihtiyacı hissetti."Özür dilerim anne."Kalbinden gelen sızıntı sesine vurmuştu.Annesi daha fazla dayanamadı,kendinden çok sevdiği oğlunun kokusunu içine çekerek sessizce ağlamaya başladı.
