Zorlu geçen konserden sonra artık tatil zamanımız gelmişti.Çok yorulmuştum ama tatile gitmek istemiyordum.Evet, ailemi özledim ama hyunglarımdan ayrılmak istemiyordum.
Herkes harabe olmuş bi şekilde valizlerini hazırlıyordu ben ise mutsuz mutsuz valizimi hazırlıyordum.Düşüncelere dalmıştım ki o sırada arkamdaki sesle irkildim;
JK;Jiminniii~~
JM;Haa?
JK;Sen iyi misin? Dalgın gibisin.
JM; İyiyim. Sanırım sadece yorgunluktan.
JK; ohh Tamam. Kendine dikkat et orda
Ben ise sadece gülmekle yetinmiştim ve onun odadan çıkışını izledim.Tatile gitmememin sebeplerinden biri ise oydu.Ne zaman farkına vardım,nasıl oldu çok bi fikrim yok ama kalbim bana cevabını veriyordu. Ne zaman onu görsem, ne zaman gülse benim için o an dünya duruyordu.
Ama ben bizim arkadaşlığımızın bitmesinden korkuyorum, bana iğrenç gözlerle bakmasından korkuyorum b- ben onu kaybeymekten korkuyorum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İlk kitabım nasıl olduğunu dile getirirseniz sevinirim.❤️🥰
