The Truth Untold

CHAPTER 1

Mi Ran Pov.

          "Noona are you okay? "-Soobin.
          "yeah I'm okay,  did you eat your breakfast? ".
          "Ne Noona, Papasok na ako bye see ya later "-Papalakad na palabas si Soobin habang kumakaway.
           "ija, Di kapaba Papasok? "-nagulat akong maynasasalita sa aking likuran. Si mommy Pala.
           "ah, mom papahinga muna ako ngayon,  madalas nanaman sumasakit yung Ulo ko Iwan ko ba. "-saad ko Kay mommy.
           "okay ija, pumunta tayo mamaya sa specialist ipapatingin natin uli yang Ulo MO hah? "-mommy.
           "yes, mom. Ah maliligo na muna ako,  Mag almusal na po muna kayo nakapaghanda Napo si manang".
           "okay,  hmm Di MO ako sasabayan sa pagkain? "-mommy.
           "ahmm, tapos na po ako Kanina pagkagising ko humilab Kasi yung sikmura ko e, ".
            "hmm,  okay Sige Maligo kana doon. "-mommy.
Kaya tinalikuran ko na si mommy umakyat na ako sa kwarto ang lagkit na Kasi ng Pawis ko kakagaling ko Lang Kasi Mag jogging.  Bakit kaya madalas nanaman sumasakit yung Ulo ko. Pagpasok ko sa kwarto Ay naupo Muna ako sa sofa at nagtanggal ng sapatos.

*tot tot tot* (cellphones ringing)
Hmm,  Sino nanaman kaya to?
*click the call button *
          
              "yeoboseoyo? "-sagot ko.
              "ya!  Mi Ran ,Hindi kaba Papasok ngayon? "-Jhope.
               "Ne".- Alam Kong magddrama nanaman tung kamahok nato.
                "weayo? "-jhope.
                "ya!  Jung Hoseok! Bakit ang Dami mung tanung huh? "-sungit ko sa Kanya.
                "aniyo"-sabay tahimik sa kabilang Linya.
                 "Ya!  Hobi sorry,  may inaasikaso Lang Kasi akong important i"-alam ko kasing nagtatampo nanaman tung kamahok nato.
                 "araso bye. "-jhope.
Pinakawalan ko nalang yung mabigat ko na buntonghininga. At tinungo na ang Cr. Pag tapat ko sa shower agad na itong nag on automatic Kasi yung shower namin lol! Feel ko ang lamig ng tubig na bumubuhos sa aking Ulo.
Ang Sabi ng doctor na Amnesia raw ako kaya Pala sumasakit yung Ulo ko Pero bakit parang Wala naman akong napapanaginipan tungkol sa nakaraan ko Haayss.. Bago paman mabilis umikot yung oras Ay sinimulan kuna ang ritual ko sa cr.  Na araw² kung ginagawa.  Pagkatapos kung Maligo Ay kumuha muna ako ng bihisan sa walk-in closet ko.  At nagbihis Pagkatapos Ay umupo ako sa harap ng Salamin at nag hair dry at Pagkatapos ngsuklay at naglagay ng kunting pulbo at liptint at tumunog yung cell phone ko. Hmm,  sino kaya yung nag text?  Tumayo ako at umupo sa sofa. At binasa ang messages kung sino man ang nag messages.

From gguk: hey I can't  see you here in school. You're absent again? Leave me a messages when your not busy.

(typing a messages)
To gguk: ahmm oo magpapahinga muna ako ngayon.  Anyway pupunta kami ni mommy ngayon sa specialist para magpatingin ulit wish me luck.😊.
*sent*

From gguk: oh,  I see good luck then. See ya tomorrow, Hobi hyung is murmuring here he had his menstruation day hehehe.

(Typing a messages)
To gguk: Hahaha thanks anyway,  don't mind him he's out of his mind shhhh don't tell him 🙊.
*sent*

From gguk: okay ² bye we have some activities now.

(typing a message)
To gguk: araso!.
*sent*

*knock knock*
       "open".
      "maam pinapatawag kana ni madam Aalis naraw ho kayo, "-manang Silvia
         "sige po susunod na ako. "-tugon ko.
At bumaba na ako.

::::sa byahe:::

          "anak, Hindi kaba nakakapanaginip about sa past mo?or  kung sino ka at San ka nanggaling?"-open topic ni mommy.
         "ahamm,  hindi talaga mom eh. Kahit pilit kung inaalala ayaw talaga😞".-saad ko.
         "anak,  okay Lang yan wag mung pilitin okay?  At saka natatakot kaming Baka pag bumalik yung Alala MO e iiwanan MO na Kami "-mommy.
         "ah,,  saan niyo po ba ako nakita mom? "-tanong ko nito.
          "doon sa kagubatan kung saan malapit kaming nag camp. Ng daddy MO.  Masaya kami that time Kasi Bukod Kay Soobin may babae na kaming magiging anak. Duguan ka at ang Damit MO butas butas at madami Kang galos sa kamay at binti pauwi na  Kami noon, buti nalang naagapan at nadala ka namin sa malapit na hospital at nung nagkamalay ka kami na ang kumupkop sayo. " kwento ni mommy  sa akin.
               "maraming Salamat mom sa pag alaga at pag kupkop sa Akin. ".

               "Walang anuman Mahal ka namin anak, oh andito na tayo"- pinark na ni mommy yung sasakyan at sabay kaming pumasok.

                 "Mrs. Choi napadalaw ka?  Oh ija kamusta kana?  "-tingin Niya saakin.
                "ah,  Kasi yung Ulo Niya Doc. Madalas nanaman sumasakit. "-mommy.
                 "ah,  ganun ba?  Iniinum MO paba yung gamot na pinapainom ko sayo ija? "-tanong saakin.
                 "ah,  naubos na po yun one month na Akala ko Kasi Di na Sasakit kaya Di kuna sinabi kay mommy, Pero Heto sumasakit nanaman "-sabi ko.
                  "ah okay,  wait"- tumayo siya at may kinuhang gamot at injection.
                  "sabi ko naman sayo ija, na sabihin MO saakin pag naubos na yung gamot MO tingnan mo ngayon ayyss.. "-mommy.
                 "sorry mom akala ko Kasi Hindi na ulit sasakit "-papaliwanag ko.
              "kailangan sasusunod gusto Ko sabihin MO araso? "-mommy.
               "Ne, meanhemnida".
               "okay, Heto yung gamot, at halika e shot ko nalang to para mabawasan na yung sakit ng ulo mo. "-sabi ng doctor Pagkatapos niyang e inject sa Akin yun nakaramdam ako ng antok at nakatulog.