My once hardest goodbye.

INTROduce.

CRISHA'S POV.

" Crisha! "

" Hoy! "

" Lintek kang bata ka o-oh. "

" Gumising ka na jan tanghali na! "

" Puyat ka na naman! "

Nagising ako sa sunod-sunod na sigaw at katok ni mama. Jusko talaga kahit kailan dinaig pa yung alarm clock ko. Di na kailangan ng microphone dahil sigurado akong mas malakas pa yung bunganga nya don.

Kinapa ko ang cellphone sa ilalim ng unan, napagtanto ko na may lakad pala kami ng mga tropa ko mamayang alas dos. Alas dose na ng tanghali ngayon, tinanghali na naman ako ng gising kakascroll sa facebook, as usual single life.

Btw I am Crishatie Anne R. Velasco, I live here in Davao. My mama is
Claudine R. Velasco and my papa is Arthur M. Velasco. I have a blessed life and i am forever grateful of what I have now.

" Gising na po ako ma, mag aayos lang po ako ng higaan at bababa na rin ako." sigaw ko.

" Bilisan mo jan anak at may naghihintay sa'yo sa baba, sabay na kayo kumain dito okay? " Ani mama.

Hala? Sino naman kaya 'yon? Siguro si khaite yon hmm. I wonder who's waiting for me downstairs.

Btw, Khaite Shannai M. Guevarra is my bestfriend or shall I say my bestfrenemy, hmm better. Nakilala ko s'ya back when I was in third year highschool. She's probably kinda short girl, but i'm telling you she's so gorgeous. Isa sa mga dahilan kung bakit maraming nagkakandarapa sa kan'ya. Mukha s'yang masungit yea, that's because of his perfect eyebrow. She will always be my partner in crime.

" Okay mama! I'll be there in a minute."

As what i've said inayos ko ang higaan ko and I go to my bathroom para maligo na rin. I guess i'm kinda stinky. After a minute natapos na rin ako, so i get my cellphone and went downstairs.

Pagkababang pagkababa ko pa lang ay agad ng tumili si Khaite, kahit kelan talaga nakakarindi tong walang tigil n'yang bunganga, ano ka si mama?

"CrishaaaaaAa! My gAhd i've been waiting for you here in almost an hour, kahit kelan talaga napaka puyaters mo, puyat ka ng puyat wala ka namang jowa, I was wondering kung anong ginagawa mo at umaabot ka pa ng halos madaling araw kakacell-" pinutol ko na agad ang kadugtong ng sasabihin n'ya dahil kung hindi ko gagawin 'yon ay magtutuloy tuloy s'ya.

"Pwede ba Khaite shut your noisy mouth and besides yung mga may jowa lang ba ang may karapatan magcellphone? Duh. Relationship literally sucks, like your mouth." sabi ko.

"Hay nako tita Claudine ba't ka ba nagsilang ng ganitong anak?! Too bitter mouth she has. Walang ibang ginawa kun'di mairita, magsungit, magtaray sa lahat, napaka attitude oh! Tita Claudine hulaan ko, galit ka siguro sa lahat ng tao nung panahon ng pagbubuntis mo dito sa maatitude na 'to. I knew it. Kaya pala nakabusangot lagi 'yang mukha nyan, naturuan magbasa, magsulat, pero di naturan ngumiti o tumawa, nako talaga Crisha pasalamat ka mahal kita kasi kung hindi matagal na kitang nasapak dahil jan sa attitu-" pinutol ko na naman ang sasabihin n'ya, potragis ba't ko ba 'to naging kaibigaaaan?! Babalik ko na 'to kung sa'n to nanggaling tamo.