Για Σένα [Will Edit]

{27} Ή Όλα Ή Τίποτα

Οι ματιές τους καρφωμένες η μία πάνω στην άλλη.

Ο Jace έσκασε ένα χαμόγελο από αυτό που άκουσε και κοίταξε στιγμιαία κάτω.

Σήκωσε το βλέμμα του και τον κοίταξε στα μάτια με ένα ειρωνικό χαμόγελο στο πρόσωπο του.

"Χαίρομαι πολύ που σε γνωρίζω Mason"

Το ύφος του Mason σοβαρό.

"Πώς κι από δω?" ρώτησε χαρωπά ο Jace και ο Mason αγρίεψε περισσότερο.

Φάνηκε από το στήθος του που πήγε πάνω κάτω, ενώ ξεφυσούσε από μέσα του.

"Mason, εμείς φεύγαμε" είπε η Άρια και έπιασε από το μπράτσο τον Jace για να φύγει, όμως εκείνος το έσφιξε και έμεινε κολλημένος στη θέση του να ανταλλάσει δολοφονικές ματιές με τον πρώην της.

"Τι με κοιτάς έτσι?" τον ρώτησε με ένα υπεροπτικό χαμόγελο.

"Μήπως θες να με χτυπήσεις? Έλα. Χτύπα"

"Jace..." είπε η Άρια.

"Μη με προκαλείς" η φωνή του Mason βαριά, άγρια.

Ο Jace γέλασε και γύρισε ελαφρά το κεφάλι του δεξιά.

"Ακούς Jacob? Να μην τον προκαλώ"

Εκείνος χαμογελούσε. Είχε ήδη στο μυαλό του το επόμενο σχέδιο ενάντια στην Άρια.

"Έχεις πλάκα. Είχε παραλείψει να μου το πει αυτό η Άρια. Συνέχεια μου έλεγε πόσο φλώρος είσαι"

Το χέρι του Mason βρέθηκε απότομα στον γιακά του Jace, ενώ η απόσταση μεταξύ τους ελαχιστοποιήθηκε.

Ο Mason έτοιμος να του ορμήξει.

Η Άρια τα'χασε. Δεν έπρεπε να κάνει καμιά χαζομάρα. Δεν ήξερε για τι ήταν ικανός ο Jace.

Ο Jacob έσπρωξε τον Mason μακριά με πλέον σοβαρό βλέμμα.

Ο Jace ταίριαξε την μπλούζα του.

"Άρια, έχεις να πεις κάτι με τον κύριο από δω?" το ύφος του ξαφνικά σοβαρό.

"Όχι. Mason φύγε" τον κοίταξε στα μάτια σαν να του μιλούσε μέσα από αυτά.