Dear dairy

1

                                                                                        -30-03-2020-

oke dit is wel even wennen om zo te schrijven. En sorry als het niet te volgen is maar ik heb A.D.D dus dit boek gaat net zo duidelijk zijn als m'n hoofd. maar ik ga proberen om m'n verschillende verhalen in verschillende hoofdstukken te zetten zodat het een beetje te volgen is. 
ohja en als er spelling fouten inzitten laat het me aub weten.

oke ik ga me even voorstellen haii ik ben skye en ik ben 19 op het moment en ik heb m'n school afgerond.  Ik ben op het moment volledig aan het werk maar daar vertel ik later meer over, ik ga het op het moment eerst ergens anders over hebben. Dit is een verhaal wat voor mij best makkelijk uit te typen is maar het raakt me wel heel erg en dat is het verhaal over m'n pony.

Oke ik begin bij het begin ofc en dat was 5 jaar geleden, toen kocht mijn moeder onze eerste pony genaamd don't be shy oftewel shy een 7jarige volbloed kwpn'r, ik was toen 14 jaar een eigenlijk best wel bang voor shy want ze had een trauma en was heel erg druk en dat was ik nog niet gewend. na en half jaar zijn we naar een andere stal verhuist en ben ik meer met shy aan de slag gegaan want ze was al iets rustiger. We waren erachter gekomen dat ze niet naar de tand arts geweest was en daardoor heel erg last had van d'r mond  en toen dat opgelost was werd ze al een stuk rustiger. maar buiten om haar pijn had ze ook een enorm trauma want bij haar vorige eigenaresse werd er vaak in haar mond getrokken en geschopt met sporen ook werd ze geslagen met een zweep. Toen we daar eenmaal achter zijn gekomen door gwn naar haar te luisteren zijn we heel rustig verder gegaan en begonnen met poetsen en vast staan, want dat kon ze niet en dan raakte ze in paniek, dat hebben we opgelost door eerst haar rust te vinden tijdens het poetsen door haar gwn vast te houden. Toen we dat eindelijk voor elkaar hadden ben ik begonnen met het werken in de bak, ik heb veel join up's gedaan , dan laat je er rondjes lopen zonder dt ze vast zit en dan draai je jezelf om en als ze ontspannen naar je toe komt en je dan volgt dan ben jij de leider op een ontspannen en natuurlijke manier, dit kan soms wel een poosje duren. Ik heb 1x met shy 2 uur in de bak gestaan voordat ze zich overgaf, ik herhaalde dit eerst 2x in de week en daarna 1x en uit eindelijk eens in de zoveel tijd en vanuit dit kan je los gaan longeren en grondwerken en dit heeft shy heel erg geholpen. Ik heb alleen niet echt met haar kunnen rijden omdat ik te onzeker was en zij ook maar ik heb wel kleine buitenritjes met haar gedaan. en toen na 4 jaar hebben we haar helaas moeten verkopen en ze zou naar de eigenaresse gaan van een naturel horsemanship manege, maar dan wel als pony van de eigenaresse en ze zou alleen grondwerk lessen met haar doen, achteraf kan ze niet overweg met haat trauma en heeft ze er een verkeerd persoon op laten rijden en nu is al m'n training voor niks geweest en dat vind ik echt  heel zielig want die pony is echt net meer gelukkig en dat doet me echt heel veel pijn en ik heb haar ook heel erg nodig en ik weet dat zij mij nodig heeft.

nou dit was het verhaal van mijn pony tot nu ik hoop haar ooit terug te kunnen kopen want ik mis haar enorm.