Tom's Jerry(Z+U)[Completed]

(22)

(Zawgyi)

"Jongin~Kim Jongin"

ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနခ်ိန္ တိုးတိုးၫွင္းၫွင္းနာမည္ေခၚသံကနားထဲကိုဝင္လာေတာ့ မ်က္လံုးကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖြင့္ရင္း အသံလာရာဆီၾကၫ့္လိုက္တယ္။ပတ္တီးအေဖြးသားနဲ႔Oh Sehunက ကြၽန္ေတာ့္ကိုမ်က္ေမွာင္ကုတ္ၿပီး စိုက္ၾကၫ့္ေနတယ္။

"လက္နာေနၿပီ"

"ဟင္"

"မင္းငါ့လက္ကိုတက္ဖိထားတယ္လို႔"

အေျခအေနကိုျပန္သံုးသပ္ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ က်ိဳးသြားလို႔ပတ္တီးစီးထားရတဲ့ Oh Sehunရဲ့လက္ေပၚမွာ တိတိက်က်ေျပာရရင္ လူနာရဲ့ကိုယ္ေပၚမွာ ေခါင္းဖိကာအိပ္မိေနျခင္း။ကဗ်ာကယာအျမန္ျပန္ထလိုက္ေတာ့ Oh Sehunက လွဲအိပ္ေနရာကေန ကုတင္ေနာက္ေဘာင္ကိုေက်ာမွီကာထိုင္လိုက္ၿပီး ပတ္တီးစီးထားတဲ့လက္ကိုခပ္ဖြဖြဖိကိုင္ရင္း ေတာ္ေတာ္နာေနတဲ့ပံုျပတယ္။

"ဟီးးးးေဆာရီး ေဆာရီးSehun"

"အင္း"

ထိုတစ္ခြန္းသာတုန္႔ျပန္လာၿပီး ဘာမွၾကၫ့္စရာမရိွတဲ့ အဲ့ဒီလက္ကိုပဲ သူကစိုက္ၾကၫ့္ေနတာမို႔ ဘာ့ေၾကာင့္မွန္းမသိေပမယ့္ ေနရခက္သလိုျဖစ္လာတယ္။

"ဟို~ဟိုဟာ ငါ~ငါဆရာဝန္သြားေခၚလိုက္ဦးမယ္"

"ရပ္လိုက္"

တိတိက်က်ျပတ္ျပတ္သားသားထြက္လာတဲ့ ဟိန္းထြက္ေနတဲ့စကားသံေၾကာင့္ ေျခလွမ္းေတြကအလုပ္မလုပ္ေတာ့ပဲရပ္တန႔္သြားတယ္။အေနာက္ကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္လွၫ့္လိုက္ေတာ့ Oh Sehunကစူးစူးရဲရဲစိုက္ၾကၫ့္ၿပီး လူနာကုတင္ေပၚကနည္းနည္းလြတ္ေနတဲ့ေနရာကိုလက္နဲ႔ပုတ္ျပတယ္။

အၾကၫ့္ေတြ အဲ့အၾကၫ့္ေတြတကယ္ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္ ~သူဘာစိတ္ရူးေပါက္ျပန္တာလဲ။သတိမလစ္ခင္တုန္းကေတာင္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုၿပံဳးျပခဲ့ေသးတာပါ။

"လာေလ ဘာလုပ္ေနတာလဲ"

ဆတ္ေတာင့္ေတာင့္အသံပိုင္ရွင္သူက မ်က္ႏွာထားကလည္း ေၾကာက္တတ္ရင္ေနရာမွာတင္ ပြဲခ်င္းၿပီးသြားႏိုင္တယ္။ခပ္တံု႔တံု႔နဲ႔ မဝံ့မရဲသူ႔နားကိုေျခလွမ္းေတာ့ သူ႔ကစိတ္မရွည္ေတာ့ဟန္ စုတ္တစ္ခ်က္သပ္တယ္။