Жимин "Хөөх тиймүү? Чи тэгэхээр түүнийг сайн мэддэг байхдаа"
Би"Үгүй дээ зүгээр л юу гэж хэлхээ сайн мэдэхгүй байна"
Жимин"Заа гэрийн чинь гадаа ирчихлээ"
Би"Ямар хурдан ирчихвээ заза баяртай болгоомжтой яваарай"
Жимин намайг гэр лүүгээ орхыг хараад явлаа.
Өнөөдөр гоё байлаа жонгүгтай таарсаныг эс тооцвол. Жонгүгийн хамт байсан охин ашшш толгой2
Орой болсон байсан тул шуудхан л унтхаар хэвтлээ.
Гэтэл хэн нэгэн хаалга тогших нь тэр гайхан доошоо буулаа.Хаалганы хонх зогсоо зайгүй дууграна. Дурангаар хартал гадаа харанхуй болсон тул хэн байсан нь харагдсангүй .
Би"Хэн бэ?"
****"Сүжинаа Жонгүг байна"
Би гайхан хаалгаа нээж өглөө. Зодуулсан гэмээр нүүр нь шалбарж энд тэндгүй цус урсана тэр орж ирээд шууд намайг тэврэв.
Би"Жонгүүг юу болсон бэ? нүүрээ яачихсан юм"
Жонгүг"Уучлаарай намайг үнэхээр уучлаарай"
Би"Юунд уучлана гэж тэгэж их догдлуулчихад хаяаад явсанд уу? Үн цэнтэй бүхнийг минь авчихаад танихгүй хүн шиг зөрдөг болсонд уу?" нулимс минь урсаж эхлэлээ.
Гэтэл уруул дээр минь зөөлхөн үнсэв.
Энэ цаг мөчийг зогсоомоор тийм нэг гайхалтай мэдрэмж~
Түүний нүүрийг зөөлөн иллээ.Өө сэвгүй цэвэрхэн арьс н шалбарж урссан цус н хатсан хацрыг нь даган нулимс урсаж байна.
Би"Юу болоо вэ? Жонгүүг"
Жонгүүг".....
Хэжин:Сн байцгана уу? завгүй байсан тул өгүүллэгээ оруулаагүй удчихлаа. Уучлаарай❤️ Тэгээд завгүй байхад ганцаараа бичиж байсан Сэрадаа баярлалаа☺️ Одоо аль болох удаахгүй байхыг хичээнэ❤️
💫80 vote 20set💫 хүрчвэл шууд оруулна гээд бэлдээд байж байя цаашид юу болох бол🤔
