•13•

1.2K 71 24
                                    

-"გეუბნებით გამიშვითთქოოო!"-უყვიროდა გოგონა გარეთ მდგომ სონმის და ჰოსოკს, რომლებსაც პალატის კარები ჩაუკეტიათ და სანმის არ უშვებდნენ

სონმი-"ვერ გავიშვებთ!"

ჰოსოკი-"სანმი კარგი რა დაწყნარდი"

ამ ხმაურში ჯონგუკი პალატასთან მირბის
-"აქ რა ხდება?!"

სონმი-"რახდება და სანმის წასვლა უნდა, მაგრამ ექიმმა ჯერ არ შეიძლებაო და ამან კიდე ვერ შეიგნო"

ჰოსოკი-"ძმაო გთხოვ შენი შეყვარებული დაამშვიდე, თორემ მალე კარებ გამოამტვრევს"-დაღლილი სახით უთხრა, მაგრამ მაინც გაეცინა

ჯონგუკი-"მაგაზე ნუ ღელავთ და ჩემი შეყვარებული არარის... ჯერ... ალბათ..."-ბოლო სიტყვები ჩუმად თქვა, პალატის კარები გააღო და შიგნით შევიდა

სანმის ხელები გადაჯვარედინებული ჰქონდა და გაბუტულივით იჯდა საწოლზე. გუკიც გვერდით მიუჯდა და დალაპარაკება დაუწყო
-"ჰეიი ხომ იცი, რომ ეს შენი ჯანმრთელობისთვის საჭიროა"

გოგონა ხმას არ იღებდა, უბრალოდ იჯდა და თითქოს რაღაცაზე ფიქრობდა

გუკი-"კარგი, მაშინ თუ ლაპარაკი არ გინდა წავალ..."-ადგა და წასვლა დააპირა, მაგრამ გოგონამ შეაჩერა

სანმი-"არა... რაღაცის თქმა მინდა..."

გუკი-"გისმენ"-ისევ მის გვერდით დაჯდა

გოგონაც მისკენ შეტრიალდა და თავჩაღუნულმა დაიწყო ლაპარაკი
-"იციი... იმ ღამეს, რომ დავთვერი და სახლში მომიყვანეთ... ყველაფერი მახსოვს... საშინლად ნასვამი ვიყავი, მაგრამ მაინც მახსოვს"

ბედნიერი ვარ შენთან შეხვედრით (დასრულებული)Where stories live. Discover now