i can't forget you / ( თარგმანი )

თავი 7

მე პირველი გავიღვიძე ქუქის შევხედე რომელსაც ჩემს გვერდით საყვარლად სძინავს. დიდი ხანი. უყურებდი და თმაზე ვეფერებოდი.
ქუქი - კიდევ დიდი ხანი უნდა მიყურო? - ეს თქვა და გაიღიმა
მე - ხო რა მოხდა? - მეც სულელურად გავიღიმე.
ქუქი - მოდი ჩავიხვათ და ქვევით ჩავიდეთ- მე დაცეთანხმე მაიკა ჩავიცვი და ქვევით ჩავედი. ყველაფერი მილაგრბული იყო. როგორც ჩანს ლუნამ იზრუნა ყველაფერზე და სახლი ჩემს მაგივრად დაალაგა. სამზარეულოში შევედი და საჭმლის კეთება დავიწყე, სიმღერა ჩავრთე და ცეკვა ცეკვით ვაკეთებდი საჭმელს. მაგრამ ქუქი უკნიდან მომეპარა და ჩამეხუტა, მოულოდნელობისგან შევხტი და შეშინებული სახით შევტრიალდი ქუქისკენ.
ქუქი - რამ შეგაშინა პირველად ხომ არ ჩაგხუტებივარ?! - ეს თქვა და საყვარლად გაეღიმა.
მე - უბრალოდ მოულოდნელი იყო! - საჭმელის გაკეთებას მოვრჩი და მაგიდაზე დავდე. საუზმობის შემდეგ ორივემ მოვემზადეთ, სკოლაში წასასვლელად.
ქუქი - ანა ის კონვერტი არ გაგიხნია? - იმ კონვერტზე მიმითითა რამდენიმე დღის წინ,რომ შემომაჩეჩა ბიჭმა.
მე - ჯერ არ გამოხსნია- ვუთხარი ცოტა ანერვიულებული ხმით
ქუქი- წამოიღე და იქ გახსენი სადაც წაგიყვან - მე კითხვა გამიჩნდა თუ სად წამიყვანს.
მე - სად მივდივართ? - ქუქიმ ღიმილით შემომხედა.
ქუქი - არ გეტყვი! სურპრიზია! - მე გამეცინა. ქუქის ხელი მოვკიდე და გარეთ გავედით, მანქანაში ჩავჯექით და სკოლისკენ ავიღეთ გეზი. სკოლასთან, რომ მივედით ქუქის არ დავლოდებივარ რადგან არ მინდოდა ვინმეს რამე ეეჭვა. სკოლაში შევედი, კლასის კარი გავაღე და იქ მორთული ოთახი დამხვდა სადაც ეწერა ,, ანა გილოცავ" შემდეგ ჩემი კლასელები შემოვიდნენ ტორტით ხელში და დაბადებისდღის სიმღერას მღეროდენ.
კლ- მართალია დაბადებისდღე გუშინ ქონდა მაგრამ ჩვენ დღეს მოგილოცეთ. - ამ დებილებმა ტორტი ად უნდა შეინახოს ნეტა?ალბათ კაფეტერიის მაცივარში. ამ ყველაფერდი ზარი დაირეკა, ბიოლოგიის მასწავლებელი შემოვიდა არც მოგვესალმა ისე დაიწყო გაკვეთილი. ბიოლოგიას ყველაზე კარგად ვსწავლობ, ამიტომაც მე ვარ მასწაცლებლის საყვარელი მოსწავლე ( ეგ სინდვილედიც ) ამ ფიქრებში მასწავლებელმა გამომიძახა, მეც ჩავუკაკლე ყველაფერი და ჩემს ადგილზე დავჯექი. 15 წუთში ზარი დაირეკა, მე და ლუნა კაფეტერიაში ჩაცედით რადგან ახლა დიდი დასვენებაა.
ლუნა - ანა რა მოხდა დღეს მთელი დღე სახიდან ღიმილი არ მოგდორებია! - მე ფსიქოპაყის ღიმილით შევხედე.
მე - შენთვის არ მითქვამს ხომ? - ლუნამ გაურკვეველი სახით შემომხედა.
ლუნა - რა უნდა გეთქვა? - მე გავიღიმე და ვუთხარი ყველაფერი რაც მოხდა.
ლუნა- გილოცავ კუდიანო! - არ ველოფი, რომ ლუნას ასე გაუხარდებოდა.
მე - შენ რა არ ბრაზობ? - ამ კითხვაზე შოკირებული შემომხედა.
ლუნა- შენ ხომ არ გააფრინე? რატომ უნდა გავბრაზებულიყავი? - დაბღვერილი სახე მიიღო.
მე - შენ ყველაფერზე ბრაზდები! - ეს ვთქვი და კაფეტერიაში შევადგი ფეხი, ჩემთვის ვშლის წვენი და ორცხობილა ავიღე და მაგიდასთან დავჯექი, ლუნაც გვერდით მომიჯდა და ჭამა დაიწყო. მე ზერა მასწავლებლებისაგიდაზე გადავიტანე, იქ ჯონქუქი და 2 ქალი მასწავლებელი იჯდა. რაღაცაზე ლაპარაკობდნენ და იცინოდნენ. ვეცადე ყურადღება გადამეტანა მაგრამ ამ დროს ჯონქუქმა შემომხედა,ჩემი სახის დანახვაზე გაეღიმა და შეტრიალდა.
ლუნა - ანა წამოდი თორემ ზარი მალე დაირეკება! - მეც ავდექი, იმისდა მიუხედავად რომ საჭმელი ნაჭამი არ მქონდა. მე და ლუნა კლაში შევედით და ჩვენი ადვილი დავიკავეთ. კლაში ქუქი შემოვიდა, კლას მოესალმა და მზერა მე მესროლა, მგონი გავწითლდი. გაკვეთილი დაიწყო და მე რათქმაუნდა არ ვუსმენდი, სამაგიეროდ მესმოდა გოგოების ჭოტიკნობა. ამბობდნენ თუ როვორი სრქსუალირი მასწავლებელი იყო და ასეთებს, ამ ძუკნებმა არ იციან, რომ ის უკვე დაკავებულია. გაკვეთილი დამთავრდა, დღეს ყვრლა დანარჩენი გაკვეთილე გაგვიცდა. წიგნები ჩავალაგე და გარეთ გავედი.10 წუთიიქ ვიყავი, რადგან ქუქის ველოდევოდი, აი ისეც გამოჩნდა, ყელზე ჩალურჯება ქონდა და რაც შეიძლებოდა მალავდა.

ამ ფიქს მალე მივამთავრებ და ვსო ბოდიალის თავი აღარ მაქ. ვინც კითხულობთ მიყვარხრთ 💜